Kattenstreken.

[Ariënne]

Logeerkater Poes is van dochter Annemarieke.
Ze belde gisteravond vanaf Vlieland, waar ze vakantiewerk doet.
Hoe het met Poes ging... Nou prima!
Ik had de telefoon nog niet uitgedaan of Poes kwam naar binnen gescheurd (via het bijkeukenraampje - een kattenluikje snapt ie niet). En bleef heen en weer rennen.
Ik dacht nog 'die heeft het toch maar lekker naar z'n zin' toen ik zag dat er slierten kwijl aan z'n kin hingen. Hij was als een gek aan het speekselen. Help! Vergiftigd??
Toen bedacht ik me dat hij, als stadskat, de kikkers aan het ontdekken was geweest.
Ik vroeg nog even aan Mary of zij er ook verstand van had...
Ja: kikkers of juist padden- licht giftig! Ik keek nog even wat Poes deed: niks meer aan de hand plotseling. Lag even te dutten en begon toen aan Vera's brokken!
Gelukkig, we konden met een gerust hart naar bed gaan. Nog even de boel opruimen, raampje dicht en: schrik! Er zat een pad op de wasmachine!
Voor je die dan weer door het raampje naar buiten krijgt! En dat zonder gillen! (Dat laatste niet dus!)

[Erna]

Ha, ha, een kater die Poes heet, das pas humor.
Ariënne wat zal je geschrokken zijn, je denkt toch meteen aan het ergste. En het is ook nog eens de kat van Annemarieke. Gelukkig is het goed afgelopen. Zou poes nu van de padden afblijven denk je?
Hij heeft die pad toch maar mooi voor je mee naar binnen genomen, kadootje!!!

Groetjes, Erna.

[Ariënne]

Ha, ha, een kater die Poes heet, das pas humor.
Ariënne wat zal je geschrokken zijn, je denkt toch meteen aan het ergste. En het is ook nog eens de kat van Annemarieke. Gelukkig is het goed afgelopen. Zou poes nu van de padden afblijven denk je?
Hij heeft die pad toch maar mooi voor je mee naar binnen genomen, kadootje!!!

Groetjes, Erna.

Ja, dat vind ik ook: Poes! Officieel heet hij Job, maar dat is z'n zondagse naam, denk ik.
We schrokken inderdaad dubbel - jongste dochter en ik! Ik denk dat Poes z'n lesje wel geleerd heeft.
De pad leek nog heel te zijn, maar liet nog wel een poepje liggen. We hebben nog even gegoogled op paddenpoepje en inderdaad; dat was het dus. Altijd handig om te weten!

[Mary]

Stelletje helden

[Ariënne]

Dank je Mary!

[Jeanette]

Ja, Ayla stak haar neus wel eens in de huispad. Vies gezicht trok ze
Lastig hè, paddenvangst. Denk je net, nu !!!!!! zitten ze weer een stukje verderop. Wat een drollie, die Poes. Kan hij zo lekker los bij jullie ????? Dat is wel erg fijn voor hem.

[wubke]

Zo hebben wij een tijd gehad dat we dachten dat er ratten in de garage zaten. Er lagen van die rare keutels. Veel te groot voor een muis, te klein voor een egel. Maar ik zag of hoorde nooit wat. Ook werd er niet van de etenswaren, groenten, hondenbrokken etc. gegeten. Het is ons lang een mysterie geweest van wie die poep nu was
Tot ik een pad door de garage zag scharrelen. Toen viel het kwartje. Gelukkig geen ratten, maar een onschuldige pad als medebewoner van ons huis. Overigens loopt bij ons alles met een boogje om die beesten heen, geen enkele belangstelling. Alleen als ze plat op het asfalt liggen wil Jules er lekker door gaan rollen.

[Ariënne]

Dat komt ook zo: een keer aan de wandel met Beppie. Ze snuffelde ergens aan. Het was bijna donker. Ik buk om te kijken..... en JUMP, springt de kikker, want dat was het, zo m'n gezicht in!
Ik met 4 poten de lucht in met een pijnlijke rug, waar ik toen weer extra plezier van had na die sprong.

Maar Poes kan hier lekker los. Is hier al vaker geweest en herkent het meteen weer.
Alleen Saartje vindt het niet leuk.
Poes is wel een beetje een dikke, domme drollie!
Nou ja daar herken ik me wel wat in!

[Ariënne]

Ho Wubke, ik miste jouw bericht net.
Inderdaad best vreemde poepjes van een pad. Wel leuk om te weten nu.

Vera heeft inmiddels schapenkeuteltjes ontdekt om in te rollen. Nou ja het kan erger.
Ik had ooit eens een dode kikker in een vaas. Dat stonk zo! Heel vies. Hoop niet Dat Jules daar dan naar ruikt.

[Ariënne]

Grappig hè: dikke Poes loopt zo onder Vera door! Vera vindt het allemaal best! En dat in de buurt van Vera's brokken. Poes mag best een brokje!

[Jeanette]

Het huisje waar we oppassen had een ongenode gast.
13 dgn. geleden was de dame die (heel soms) iets aan de tuin doet daar bezig en belde met de vraag of wij wisten of er een kat in huis was. Natuurlijk niet !!
Enfin..ze had er een op de keukentafel zien zitten.
Wij heen, hele huis doorzocht..niets te vinden. We gingen ervan uit dat het beestje zo gegaan was als gekomen. De tuinvrouw had n.l. de deur open laten staan terwijl ze achterin de tuin bezig was. Het beestje had wel in de kamer geplast.
Bij de controle af en toe, niets gezien.
Kwamen we vanmiddag aanlopen...zie ik boven voor het raam de kat zitten.
Boven gekomen was nu duidelijk zichbaar dat ze er woonde.
Uiteindelijk ontdekten we twee stukjes laagwand, waar je niet bij kon komen, maar waar zij zich makkelijk schuil kon houden.
In de kamer lag. op een kussen, een volledig uitgedroogd drolletje.
De dierenambulance had een vermiste kat op het lijstje staan. Eigenaresse kwam zo snel mogelijk en heeft met lekkere brokjes de poes zo er achter vandaan gekregen. Zij blij...wij blij...
Wat een lief beest. Maar 13 dgn. zonder eten of drinken....pfff....misschien heeft ze wel uit de wc gedronken, we hadden alle deuren open laten staan.

[Mary]

Gelukkig, uiteindelijk iedereen toch blij.
Hier waren mensen verhuisd zonder het kattenluik af te sluiten.
Alle katten, die nooit in die tuin konden komen vanwege hun eigen katten,
hadden het huis bezet. Soms zaten er vier op de vensterbank.
Die konden dus wel gewoon in en uit, maar ook niet fijn.

[Charlotte]

Goh het zal je maar gebeuren, dat een stel katten je huis kraken .

[Erna]

Goh het zal je maar gebeuren, dat een stel katten je huis kraken .

Lijkt wel een film

Wat een geluk dat de poes het heeft overleefd Jeanette. Wat zal de baas blij zijn.
Toen ik je stukje begon te lezen dacht ik eerst dat de poes uit het bos haar kittens op het bed had geworpen.

[Ariënne]

Wat een geluk dat dat goed is afgelopen, Jeanette!!

Mooi verhaal, Mary!

[loes]

Onze 2 broertjes-katten hebben altijd heel vreemde streken. Ze pikken de meest vreemde dingen. Shaffie steelt appels uit de fruitschaal, hij pakt ze aan het steeltje met zijn bek en tilt ze zo eruit. Vanochtend liep hij ineens met een puzzelstuk te spelen van zo'n figuur-puzzel voor kleine kinderen, die in een afgedekte box onder mijn bed ligt, dus ook aan het knopje eruit getild.
Hij kan ook niet hebben dat er ergens iets op ligt, dat wordt met kracht op de grond geslagen.
Het weekend hadden we mosselen en Ramses had een lege schelp gepikt waar hij mee rond liep te sjouwen alsof het om een muis ging en om te voorkomen dat de honden hem zouden afpakken sprong hij er mee op de tafel.
Nee, het zijn beslist geen katten die heel voorzichtig tussen porseleinen beeldjes lopen....

[Ariënne]

Leuk om te lezen, Loes. Dit zijn wel slimmeriken, die katten van jullie!

Onze Sofietje denkt vast dat ze hond is. Hoe ze meewandelt en achter de honden aan rent. Ik kan er echt van genieten.

[Jeanette]

Wat een leuke beesten toch Loes.
Uniek

[Erna]

Leuk Loes, een puzzelende kat, en eentje die van mosselen houdt.
Wat grappig dat Shaffie alles aan steeltjes of pinnentje optilt.
Die mosselschelp rook natuurlijk heel lekker. Dat Ramses zijn buit uit voorzorg mee de tafel op neemt is wel slim van hem.
Sarie mag niet op tafel of aanrecht. Dat ze het toch doet als we er even niet bij zijn zie ik b.v. aan de pootafdrukken op mijn kookplaat.
Daarvandaan kan ze ergens opspringen, zit dan lekker hoog. Daar staan wel allemaal dingen, zij heeft er nog nooit iets vanaf gegooid, springt feilloos tussen de dingen door.

[Jeanette]

Ik krijg wel weer erg veel zin in zo'n eigenzinnig gek beest bij zulke leuke verhalen.