Dat hoop ik dan maar... , dat ze dat snappen...

Wijhebben zelf prima dagen gehad. Alles gedaan wat we wilden doen. Voor Gerrit was het eigenlijk veel te zwaar, de rolstoel was wel mee, maar zelden goed bruikbaar. Hij heeft dus nu veel last van de " nawerking", dat zal wel een week of 3 duren,voor hij hier weer over heen is. Vooral Jetske (echte anglofiel) was helemaal in haar element en wilde er het liefst blijven wonen. Wij noemden haar "grote smurf", omdat zij overal het voortouw nam, de routes en het planning bepaalde...
Jetske is bovendien (bijzondere keuze voor een 15-jarige) enorm Sherlock Holmes-fan, dus 221b Bakerstreet, mocht niet ontbreken. De eerste dag liepen we langs een bioscoop waar 's avonds een premiere zou zijn, daarwilde Jetske best kijken natuurlijk... daar 's avonds weer teruggekomen stonden er grote zwarte hekken omheen, maar kon ze door een kiertje wat zien. Iemand zag Jetske daar staan, tussen velen anderen, haalde ons er tussen uit (waarom is me een volslagen raadsel, er stonden honderden mensen zo te gluren) en we kregen samen een plaatsje binnen de hekken, helemaal vooraan bij de rode (in dit geval roze-glitter) loper. Waar alle hoofdrolspelers en heel bekend Engeland langs kwam.... hoe kan je een puber gelukkiger maken dan dat?! De dag erna naar madame Tussauds was wel erg surrogaat na dit echte werk.