De avonturen van Abel

[Erna]

Wat een vreselijke rot ervaring.
Kan me voorstellen dat Willem dat niet een twee drie van zich af kan zetten.
Gelukkig reageert Abeltje nog net zo onbevangen als voorheen, wat een geluk.
Hoop dat pink en poot snel zullen genezen. Beterschap.

Op 1 maart heeft de pitbull vereniging bij ons de velden en de kantine afgehuurd. Dat doen ze één keer per jaar. Ben er vorig jaar wezen kijken, uiteraard Liesje thuisgelaten, je weet nooit.
De honden zijn heel lief voor hun baas, maar de honden onderling kunnen niet met elkaar overweg. Kunnen dus ook niet los. Dat wordt meteen vechten.
De bazen waren wel vriendelijk als je met hen sprak, maar zien er over het algemeen toch niet doorsnee uit. Vol tattoos, en veel kettingen en ringen.
Een Staffort is natuurlijk geen Pitbull, maar toch een beetje familie van elkaar.
En niet elke Staffort reageert lelijk, er lopen er ook een paar bij andere verenigingen bij de flyball. Nog nooit iets vervelends mee gebeurt.
Lisa heeft tijdens een wandeling ook 'n keer een vervelende aanvaring met een Staff gehad, gelukkig beter afgelopen dan bij Abeltje. Maar als ik er eentje zie loop ik toch liever om als ik de kans krijg.

[Maureen]

Gelukkig is Abeltje er nuchter onder en heeft het weer van zich af gezet. Misschien is hij toch de volgende keer met een Stafford ietsje voorzichtiger. Ik hoop het maar.
Sterkte Willem met je pink en je nachtrust! Hopelijk slaap je vannacht beter. Zo'n gekerm is erg doordringend en ben je niet zomaar weer kwijt uit je geheugen.

[Martine]

Een Staffort is natuurlijk geen Pitbull, maar toch een beetje familie van elkaar.

Oh? Ik heb altijd gedacht dat de term Pitbull een soort verzamelnaam was voor staffordshire- en andere bull/terrier achtigen...?

[Jan&Willem]

Ik heb je verhaal gelezen Erna, en het zal best waar zijn wat je zegt.
Maar ik weet wel als ik wéér eens zo'n vreselijke rothond tegenkom dat ik er met Abel aangelijnd en wel in 'n héle wijde boog omheen zal lopen.

[Nienke]

Sterkte met de verwondingen en de bijkomende schrik, een nare ervaring. Zo te lezen is Abel stoer en gaat gewoon door! Gelukkig maar.

[Erna]

Ik heb je verhaal gelezen Erna, en het zal best waar zijn wat je zegt.
Maar ik weet wel als ik wéér eens zo'n vreselijke rothond tegenkom dat ik er met Abel aangelijnd en wel in 'n héle wijde boog omheen zal lopen.

Ik loop er ook met een wijde boog omheen hoor, je weet uiteindelijk niet van te voren of zo'n beest te vertrouwen is.
En als je zo'n vreselijke ervaring hebt gehad zoals jullie zal de schrik er extra goed inzitten.

Martine het fijne wist ik er ook niet van. http://wikikids.nl/Pitbull
Dit staat erover bij Wikipedia.

[Maureen]

Een Staffort is natuurlijk geen Pitbull, maar toch een beetje familie van elkaar.

Oh? Ik heb altijd gedacht dat de term Pitbull een soort verzamelnaam was voor staffordshire- en andere bull/terrier achtigen...?

De Pitbull is eigenlijk een kruising van verschillende rassen uit de bullterrier en bulldoggroep als ik het wel heb. Het zijn eigenlijk rasloze honden die aan een aantal kenmerken voldoen waaronder de korte, brede kop, de atletische bouw en een spits toelopende staart. Een soort verzamelnaam dus inderdaad, maar daar horen de Staffordshires, dacht ik, niet bij.
De Amerikaanse Staffords zijn groter dan de Staffords en de Amstaffs moeten een gedragstest halen om ermee te mogen fokken. De kleinere Staffords hoeven dat niet.
Ze worden geprezen als ideale huishonden, bijzonder goed in gezinnen met kinderen........mits goed opgevoed. Dat dan weer wel.

[Maureen]

p.s.: doe mij maar een Smous!

[Erna]

p.s.: doe mij maar een Smous!

Echt waar???

Van die kleinere soort Staffs lopen er een paar bij de flyball rond.
Zijn best wel mooie hondjes. Ongeveer de maat van Lisa.
Het zijn wel spierbundeltjes, ze willen ook graag werken. Maar geef mij maar tien keer liever een smous.
Ik dwaal wel erg af, zal het de volgende keer weer over Abeltje hebben, sorry heren.

[gerrymoerkens]

Fijn dat het met Abeltje goed gaat. Wat een schrik! Gerry

[loes]

Hoe is het met Abel ?

[Jan&Willem]

Gaat goed met Abel Loes!
Hij huppelt weer gewoon op 4 pootjes rond alsof er niets gebeurd is. De hechtingen zijn eruit gehaald, de tanden van die rothond zijn nog wel zichtbaar. Z'n gebroken kuitbeentje zou volgens de dierenarts binnen 'n week of twee genezen. Normaal gesproken zou hij 'n spalkje moeten hebben maar naast dat kleine kuitbeentje zit 'n veel groter scheenbeen wat als 'n soort 'natuurlijke spalk' fungeert.
Ook heeft hij gelukkig geen angst voor andere honden ontwikkeld (daar was ik wat bang voor), de hele wereld is z'n vriend! De katten en Abel zijn intussen ook dikke vrienden, mooi om te zien hoe ze samen stoeien.
We wandelen nu 2 keer ongeveer 'n uur per dag met hem, dat is wel zo ongeveer de max. We moeten hem 'n beetje tegen zichzelf in bescherming nemen want hij raast maar door. We hebben wel de uitlaatservice voor de komende weken afgebeld. Elke vrijdag gaat hij met 'n roedel honden de bossen in voor zo'n 3 uur. Dat vinden we nog even iets teveel van het goede (de dierenarts trouwens ook).
Z'n vacht is op dit moment 'overrijp', we hadden al 'n afspraak staan om hem te laten plukken. Maar dat was de dag na die afschuwelijke gebeurtenis, dus hadden we die afgezegd. Inmiddels 'n nieuwe afspraak gemaakt, 25 februari wordt meneer geplukt.
Abel is nu 44 cm. en weegt 11 kilo, 'n flinke jongen dus!

[Maureen]

Gelukkig is de wereld nog steeds ok voor hem!
Ook fijn dat het zo goed gaat met de katten intussen. Dat moet een prachtig gezicht zijn als ze samen bezig zijn. Dan vliegen nu zeker de plukken vacht door het huis
Nog even en dan is hij al z'n overtollige haren kwijt. De wilde zullen nog wel even blijven zitten
Zijn jullie zelf ook over de schrik heen?

[Erna]

Fijn dat Abeltje geen angst heeft overgehouden van de beet in zijn poot. Ook snel aan het genezen gelukkig.
Leuk dat hij speelt met de katten.
Ach zijn overtollige vacht een paar weken later kwijt is ook niet zo erg.
Flinke jongen hoor, 44 cm, leuk.

[Jeanette]

Tjonge jonge, wat is dat goed afgelopen.
Abel is een reus, niet alleen letterlijk, maar zo'n kanjer dat hij zich zo goed heeft hersteld van deze ellende.

[Alida]

Wat fijn dat het weer goed gaat met Abel, gelukkig ook geen angst aan over gehouden.flinke vent hoor! 44 cm.Kasper is 43 cm en 12,3 kilo, doordat hij zijn jas nu uit heeft lijkt hij een stuk slanker zal bij Abel ook zo zijn let maar op groetjes Alida

[Charlotte]

Dat zijn toch prima berichten na die ellendige aanvaring.
Nog even dan is Abeltje helemaal de oude, en kan zijn leventje weer helemaal oppakken.
Hij is letterlijk en figuurlijk een grote vent.

[Jan&Willem]

Wat zijn we blij dat Abel weer zo snel helemaal de oude is. Hij heeft er niets aan overgehouden zo lijkt het. Hij is wel een tikje meer kat-uit-de-boom-kijkerig geworden, maar dat kan geen kwaad vinden we. Zodra hij doorheeft dat het wel snor zit – of bij bekende honden – stuift hij er nog net zo enthousiast als altijd op af.

Zijn verwondingen genezen ook prima. Je kunt nu wel extra goed de tandafdrukken van dat monster in zijn achterpoot zien want onze Abel is deze week voor het eerst geplukt. We hebben gewoon een gloednieuwe hond! Wat ziet dat er vreemd uit zeg. Hij lijkt een stuk kleiner, net of hij weer een pup is. Maar je ziet nu ook beter hoe slank hij is en hoe mooi hoog en vierkant hij op zijn poten staat.

Er staan weer een paar nieuwe foto's op onze beestenboel-pagina.

We hadden verwacht dat hij bij de trimster zijn normale, energieke zelf zou zijn en dus een uitdaging om te plukken. Wat schetst onze verbazing toen ze ons vertelde dat hij de hele sessie rustig heeft liggen genieten van al dat gefrunnik aan zijn lijfje en dat hij zelfs heerlijk heeft liggen slapen tijdens het plukken!

Abel is nu ook plotseling een veel knuffeligere hond geworden. Sowieso is het lekkerder kroelen met zijn nieuwe, zachte vachtje, maar hij raakt ook helemaal in extase als hij een lekkere massage krijgt. Misschien wordt het toch nog wel ooit een schoothond, want tot nu toe moest hij daar niets van hebben.

Vlak na de rampspoed van de Staffordshire-aanval kregen we trouwens nog even een schokje te verwerken. We ontdekten een rode bobbel op Abel's oor. Meteen weer naar de DA natuurlijk. Die liet ons flink schrikken door meteen over goedaardig of kwaadaardig te beginnen. Het was waarschijnlijk een Histio- of Mastocytoom. De eerste goed en de tweede fout.

Ze gaf aan dat meteen snijden en opsturen een optie was om er achter te komen welke van de twee het was, maar we konden het ook even aanzien. Als het gezwelletje kleiner zou worden was het goedaardig. Dat is inmiddels gelukkig het geval! Histiocytomen schijnen bij jonge honden vaak voor te komen en verdwijnen vaak na een maandje vanzelf. Mocht er straks toch nog wat overblijven dan kan dat eenvoudig worden weggehaald.

Zo, nu zijn we weer even bij wat de avonturen van onze doerak betreft. Het blijft elke dag toch weer genieten van die heerlijke Smous. Als hij kopjes krijgt van de katten, of als hij me 's-morgens komt wakkerlikken, of als hij op de dijk uit zijn dak gaat met één van zijn vriendjes, of als we zeggen 'ga maar lekker slapen' en hij loopt vrolijk zijn bench in. Bofkonten zijn we!

[Jeanette]

Wat fijn dat Abeltje zich zo goed laat plukken.
En hij ziet er héél goed geplukt uit.
Jullie zijn bofkonten met zo'n goede trimster/trimmer.
En natuurlijk met zo'n heerlijk hondje.
Die Abeltje is echt super!
Dat hadden jullie toch alleen maar kunnen dromen, dat hij zo goed met de katten omgaat. ... en zij met hem.

[Ria]

Ik lees niet het hele verhaal over Abel. Fijn dat het nu beter gaat.