Belevenissen van Stijnke

[Charlotte]

Ze is (wordt) nu wel een ervaren moeder, is misschien minder lang zó bezorgd.
Dat moet je echter eerst afwachten...
Zowel Finny als Guusje vonden het na een week heerlijk om lekker in het bos een stuk (los) te rennen.

[Maureen]

We kregen Stijnke wel zo ver dat ze dat ook deed, na zo'n anderhalve week. Eenmaal in het bos kon ze er wel van genieten. Maar zodra ze weer terug in de straat was wou ze maar 1 ding: TERUG! En de wandelingen in het bos waren ook echt wel korter dan anders. Ze knapte er wel van op.
Van mij mag ze wat minder fanatiek zijn, maar ze was er ook niet super gespannen van. Het belangrijkst vond ik dat ze goed voor de pups zorgde maar wel alle mensen toeliet. Na twee weken dan, want tot die tijd werd ze wel nerveus van vreemden en zelfs van sommige bekenden.

Vandaag waren Bert en Dirk ook weer in het bos. Bert gaf een geweldig concert van blijdschap dat ze er weer was. Hij bleef bij haar in de buurt, maar viel haar niet lastig. Weleens een petit Basset Griffon Vendéen gehoord? Een bijzondere ervaring.
Dirk bleef nogal aandringen, maar kreeg gigantisch op z'n kop van Stijnke. Hij is een tikje hardleers, maar ze kan hem wel aan. ( Dirk is een Smousheer met nageslacht, maar niet bij Stijnke want ze zijn te nauw verwant).
De Shelties waren nog niet veel wijzer dan gisteren. Maar Stijnke én Baukje kwamen weer tevreden thuis.

[Ariënne]

Die kerels toch. En die lieve Bert.

[Trix]

Ik heb zojuist in 2 uur tijd oude berichten zitten lezen over Stijnke en Douwe en puppy's ,
In een woord , geweldig , wat kan je het allemaal leuk vertellen , ik zag het als een film helemaal voor mij . Als of ik er zelf bij was. Ik hoop dat je straks ook de tijd kan vinden om het weer zo uitgebreid te brengen. Alhoewel dat niet mee zal vallen met toch zeer waarschijnlijk meer puppy's.
Alles nog goed met Stijnke ?

[Maureen]

Ja hoor, ze kreunt en steunt er lustig op los en volgt me door het hele huis, behalve naar zolder.
Dat vindt ze geen fijne plek omdat ze daar als pup eens een poos heeft zitten janken en zich helemaal verlaten voelde.
Ze kon toen wel trap op, maar durfde niet de trap weer af. Ik hoorde wel een huilgeluid, maar dacht dat het de baby van de buren was.
Na enige tijd ging ik toch maar eens kijken want het klonk wel erg zielig en die baby huilde meestal niet zo lang. Toen bleek het Stijnke te zijn die bovenaan de trap intens verlaten zat te zijn. Inmiddels kan ze zonder problemen zelf de trap op en af, maar die herinnering is waarschijnlijk blijven hangen, want ze komt zelden op zolder. En als ze komt is ze zó weer beneden.
Ik hoop wel weer tijd te kunnen maken om over haar nestje te schrijven. Vind ik erg leuk om te doen. Helemaal als er geïnteresseerden zijn

[Alida]

Leuk he! Heb ik ook gedaan toen we wisten dat we een pup van Bloem kregen, alles terug gelezen over de avonturen van Bloem, erg leuk! Ik herken wel dingen in Kasper, zo grappig groetjes Alida

[Barbara]

Ja leuk Maureen! Ik ben zeker in je verhalen geïnteresseerd!

[Erna]

Maureen het is altijd leuk om alle verslagen te volgen.

[Ariënne]

Zeker leuk en ook voor jezelf voor later.

[e kuilboer]

Hihi, ben gek op vervolgverhalen nu nog de tekeningetjes erbij, ach gossie, zo'n hondje bovenaan de trap

[Trix]

Ja zielig hè Ellen

[Maureen]

Hèhè, Stijnke is eindelijk weer eens naar les geweest.
Dat was helemaal genieten. We hadden Balans en Coördinatie vanavond. Heel rustig gedaan want ze moet wel weer een en ander aan spieren opbouwen of versterken.
Ze loopt achter ook nog een beetje wijd, doordat haar buik nog niet terug in model is. Althans, niet helemaal, want ze is al een stuk minder uitgezakt dan ze was. En er zit ook weer een beetje vlees op haar botten.
Heerlijk om weer met haar aan de slag te zijn.

[Charlotte]

Fijn rustig aan de draad weer oppakken.

[Trix]

[Erna]

Fijn Maureen om weer met Stijnke naar les te kunnen.

[Wolter]

Dat kan ik me voorstellen!
Lekker voor haar om weer wat anders te doen dan pups te voeden en op te voeden.

[Maureen]

Stijnke mag, nu we niet meer thuis hoeven blijven, ook meedoen met de SBB.
Eigenlijk is ze daar nog niet oud genoeg voor, maar na de dracht is het wijs om niet meteen weer voluit in de behendigheid te beginnen.
De eerste les vond ze het wel helemaal prima om rustig naast mijn gestrompel mee te doen, maar vorige week ging dat al een beetje te langzaam. En deze week moest ik echt een stapje harder lopen om haar erbij te houden met haar aandacht.
Anders begint mevrouw gewoon weer madeliefjes te eten en haar neus te volgen.
Nog een paar lesjes en dan is het seizoen weer voorbij. Hopelijk kunnen we volgend seizoen weer gewone behendigheid doen. Maar voor nu is dit een mooie start.
En maandavond lekker weer balans. Daar geniet ze steeds meer van. Hoewel ze sommige oefeningen nog erg spannend vindt, doet ze toch erg graag mee.
Voor Baukje is het allemaal gesneden koek, maar Stijnke moet nog wel even wennen aan sommige dingen.
Ze laat wel iedere keer weer zien hoe enorm ze reageert op mijn lichaamstaal. Veel meer dan op gesproken woord. Dat was al zo in de puppycursus en is altijd gebleven.

[Erna]

Stijnke wil al weer voluit,

[Trix]

Maureen waar staat SBB voor ?

[Maureen]

Sportief Blijven Bewegen.
Een vriendin van ons (Henny, van de geboortefoto's van onze pups) heeft een Golden met een hoop beperkingen, die wel heel graag met z'n bazin wil blijven werken.
De chiropractor waar ze geregeld met hem komen, heeft ook aanbevolen dat hij in beweging blijft, maar wel geheel zonder stress en zonder de bewegingen die hem last bezorgen.
Mijn Lies was behendigheidstrainster, maar had daar na tig jaar niet zo'n plezier meer in en wilde stoppen met lesgeven.
Henny heeft haar toen gevraagd er eens over na te denken of ze iets kon bedenken voor haar hond.
Onze eigen Baukje (toen nog zonder brace) werd ook wat oud voor de behendigheid en er waren nog twee leden van de club, die zelf niet zo goed ter been zijn en wel met hun hond wilden blijven bewegen.
Voor hen/ons mochten er toen vier proeflessen gegeven worden. Maar voor de eerste les kon beginnen waren er nog meer liefhebbers. Dus de groep was meteen vol. Het is behendigheid met hordes op de laagste stand, zodat ze weinig inspanning kosten, maar wel bewustmaking geven van vooral de achterpoten. Verder een hoepel, een tunnel of soms twee, soms een slurf en verder paaltjes.
Voor iedereen geldt dat je in je eigen tempo of dat van je hond werkt, afhankelijk van wie het langzaamst gaat. Dat het verder alleen om de lol gaat en niet om wat voor prestatie dan ook. Dat je alleen doet wat je hond en jijzelf aankunnen. En dat je altijd een rondje mag overslaan als dat nodig is.
Verder kijkt Lies vooral of de hond nog ontspannen loopt en niet of je de "opdracht" foutloos uitvoert, al is dat natuurlijk wel een deel van de lol.
Inmiddels zijn er al een aantal seizoenen vaste deelnemers, maar ook cursisten die een of twee seizoenen meedoen om de hond af te trainen na het stoppen met behendigheid. Baukje kan met haar brace hier nog steeds aan meedoen en ook Henny doet nog steeds mee. En nu Stijnke een half seizoen om weer conditie op te bouwen na haar nestje......