Sinds iets meer dan een week hebben we er een nieuw bosmaatje bij.
De bazin kennen we al jaren, maar haar hond is er pas. Een Groenendaler teefje van ca. 3,5 jaar oud. Herplaatst. Simba gedraagt zich als een echte herder en is er de hele wandeling druk mee om de roedel enigszins bij elkaar te houden.
Een hele klus, want de roedel heeft niet steeds dezelfde samenstelling, dus ze moet steeds bijhouden wie er nu weer zijn en waar we heen gaan.
Stijnke vindt het heerlijk om een deel van de wandeling achter een tennisbal aan te rennen en die weer terug te brengen bij degene die zin heeft om 'm weer weg te gooien.
Een enorme frustratie voor Simba, want Stijnke rent steeds weg en komt dan even later weer terug. Simba probeert Stijnke subtiel te blokkeren, maar die loopt gewoon om haar heen en is veel sneller en wendbaarder. Van nood loopt Simba dan maar mee. De bal interesseert haar niet, alleen waar Stijnke heen gaat.
Na een poosje heeft ze wel in de gaten dat Stijnke steeds terug komt en houdt dan wat meer afstand. :idee:
Intussen kijken beide dames elkaar steeds aan met blikken die zeggen: "Je snapt ook helemaal niks van dit spel, hè?!" Of : "Wat ben jij een kluns, je doet het helemaal verkeerd."
Ik denk niet dat ze elkaar ooit gaan begrijpen, maar zolang ze elkaar zo de ruimte laten om ieder op haar eigen manier mee te doen, gaat het helemaal goed.
. We hebben wel behendigheid gedaan, maar dan ongeveer half zo snel als anders. Normaal is haar dat echt niet snel genoeg, maar vandaag was het prima 
Lijkt me heerlijk werken met haar.
met de tong op de tenen naar huis 
groetjes Alida 
of haar herderinstinct is te sterk. Dat kan ook nog. Nou ja, ze vliegen elkaar nog niet in de haren. 
, maar niet tijdens de les !
