Dus met zoveel blijdschap over een nieuw hondje tegelijkertijd ook heel veel verdriet (en troost natuurlijk). Nadat we een prachtige bijzondere afscheidsweek hadden en ook Gina mee was naar de begrafenis hadden we nog erg veel werk om een huis vol herinneringen op te ruimen, en vervolgens nu nog steeds een beetje bezig ben met opruimen omdat ik heel veel heb meegenomen naar ons eigen huis.
Met Gina gaat het heel goed, en ik geniet optimaal van haar vrolijke karakter en haar enorme energie.
Ik zou haar het liefst omschrijven als een stoer schattig hondje. Perfecte naam is dat ook voor deze hondjes, smous, ze is zo smousig...
Ik vind haar zo mooi en ze is zo slim, wat is dat genieten.
We zijn nog twee keer bij een pup socialisatie cursus geweest, waar we het een en ander hebben meegekregen en nu heb ik ons ingeschreven bij de lokale kynologenclub, daar staan we nu op de wachtlijst voor een pupcursus.
Ik hoop dat ik dat ook een beetje leuk ga vinden, zodat het misschien iets is wat we door kunnen gaan zetten.
Wij wonen vlakbij een parkje waar erg veel honden komen en Gina met heel veel honden en hondjes speelt. Ze vind een balletje gooien ook leuk en waagt zich zo nu en dan in het water. Ze kon in de tweede week dat we haar hadden al "zit" "lig" "rol" en komen doet ze ook heel braaf (als je op het juiste moment roept natuurlijk). De kippen mogen niet meer los in de tuin, hoewel ze wel een keer 10 minuten alleen met een kip is geweest en de kip dat prima overleefde, zie ik wel echt haar jachtinstinct naar boven komen als het vogels en trouwens ook konijnen betreft. Met de cavia's gaat het een stuk beter,maar die zijn dan ook niet zo schrikachtig en niet onder de indruk van Gina.
Onze Vlokje, het hondje wat we al hadden heeft het soms zwaar, Gina wil met haar spelen en dat is aan Vlokje niet zo besteed, ze slapen wel heel lief samen in de bench, en Vlokje vind dat ze Gina buiten moet verdedigen, hoewel Gina zichzelf een stuk beter red dan Vlokje zelf..


