De Hollandse smoushond

Hallo,

Na jaren herders gehad te hebben ben ik om diverse redenen overgestapt op de Toller. Wat ik zo heerlijk vind aan de Tollers is dat ze niet zo verschrikkelijk veel blaffen als herders kunnen doen. Pfff, wat een verademing was dat. Ze slaan wel aan hoor maar na 3x blaffen is het klaar.

Mijn vraag, hoe zit dat met de Hollandse Smous? Blaffen jullie Smousjes veel?

Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen.

Tja... onze dames wonen nogal rustig, dus alles wat langskomt wordt hevig aangeblaft.
Onze eerste smous blafte niet, maar leerde het van nummer twee...

Bij ons was het heel rustig toen Beer bij onze Appenzellers introk. Hoewel die erom bekend staan dat het echte blaffers zijn, waren die van ons dat niet.
Dus Beer leerde het niet aan.
Maar toen Micos er niet meer was en Maira oud en doof werd, moest Beer toch wel gaan waken. Dat vond zij zelf tenminste. Haar dochter Indy was ook wat minder laconiek en ze deed lekker mee.
Ik heb geleerd dat je blaffen serieus moet nemen. Je Smous waarschuwt je voor onraad. Dus als je het negeert voelt ze zich alleen staan in de strijd en doet ze er nog een schepje bovenop.
En als je STIL roept, denkt ze dat je meeblaft dus dan is er zeker iets aan de hand.
Dus ik bedank Beer op een normale toon en haal haar bij me.
Dat werkt goed.
Blaffen komt voort uit onzekerheid.
Geen minpunt hoor.
Als een hond niet blaft, is hij vaak best dominant en hij gaat zijn eigen zaakjes regelen. En dat is niet de bedoeling.


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

Bij ons wordt heel weinig geblaft, slaan ook niet aan als er iemand binnen komt of zo.
Kan je een een woonwijk ook niet hebben.
Als Stien of Guusje eens mee willen doen met het blaffertje van de buren, roep ik ze naar binnen.

Die van ons kunnen even tekeer gaan, maar zijn meestal ook zo weer rustig.
Zoals gezegd: zelf rustig blijven en laten weten dat het goed is. Dan is het zo over. Tenzij er echt iets is natuurlijk.