De Hollandse smoushond

Wat fijn dat de operatie goed is gegaan. Nu herstellen. Beterschap voor Moos groetjes Alida

Fijn dat de operatie achter de rug is. Jee wat is dat allemaal snel gegaan! En geen vervelende narcose. Nu rustig aan doen en goed herstellen. Beterschap en sterkte voor Moos en voor jou :)

Mooi dat die vervelende operatie zonder narcose kon, scheelt toch weer.
Maar hopen dat Moos zonder complicaties gaat herstellen en revalideren.

Dat het door dat trauma is gekomen lijkt ook heel logisch. Die graad van PL zou je dan allang al hebben moeten zien. Daar heeft een hond echt last van volgens mij.
Maar dat graad 1 aan dat andere pootje, komt dat ook door trauma? Hoe kan een chirurg dat zien? Fijn als je aangeboren afwijkingen kunt uitsluiten. Zou zo'n chirurg dat vanaf foto's bij alle PL kunnen zien, vind ik wel interessant om te weten Jiske....even doorvragen??? ;)

Ze zien het niet aan foto’s, maar tijdens de operatie aan de hoeveelheid beschadigd weefsel/kraakbeen/artrose. Hij zei dat de aangerichte schade minimaal was en paste bij 1,5 maand met die knie rondlopen.

In de kern hebben alle honden met PL hier aanleg voor, dus ook de trauma-gevallen. Dat komt dan ook vooral door de stand van boven- en onderbeen. Maar omdat dat zo minimaal is, graad 1, kom je daar normaal gesproken niet achter omdat er hun hele leven geen klachten zijn. Grote kans dus dat er ontzettend veel honden met PL rondlopen zonder dat ze er last van hebben en het bij de baasjes bekend is.

Hoop dat ik het een beetje goed heb kunnen uitleggen, anders kun je het altijd nog aan Maria vragen, die was er volgens mij iets meer bij met haar hoofd, want kreeg deze info terwijl Moos in slaap werd gebracht ;)

Bedankt voor alle beterschapswensen! Tot nu toe gaat het heel goed! De wond ziet er rustig uit, ze loopt al opvallend snel op drie pootjes en ze plast sinds gister weer (was belangrijk dat dat weer op gang komt na die ruggenprik).

In rust heeft ze vrij weinig last van pijn. Alleen vanaf een uur of 6 ‘s ochtends wordt ze wat onrustig, ik denk omdat de pijnstillers dan uitwerken. Tot nu toe blijft ze ook goed van de hechtingen af, hopelijk gaat dit niet later in de week toch jeuken.

Zelf vindt ze helaas dat ze nog prima op en van de bank kan springen, dus ze gaat de bench in wanneer ik even de kamer uit moet. En dat nog 16 weken...

Helemaal duidelijk Jiske.
De wond ziet er keurig uit. Fijn dat het zo goed gaat. Zelf geplast..top.
Dat wordt een hele klus om die dame rustig aan te laten doen.

Zeker: helder uitgelegd!
Ziet er echt heel netjes uit die wond. Zo mooi rustig. Nu hopen dat dat zo blijft en Moos er niet aan gaat zitten.
Fijn ook dat ze zelf weer plast. Dat is toch wel erg belangrijk. Aan haar blik te zien op de foto vindt ze inderdaad dat het prima gaat en waarom dan niet op de bank springen.... Kon je dat nou maar op z'n honds uitleggen :roll: maar helaas, dat hebben we nog niet uitgevonden hoe dat moet.... Gelukkig is er dan een bench als hulpje beschikbaar. . Lang hoor 16 weken. Veel hersenwerk aanbieden zou nog iets kunnen helpen misschien.

Hoop ook dat de genezing voorspoedig gaat.
Dat rustig houden zal inderdaad wel het moeilijkst worden, zeker bij een zo jonge hond.

Gaat het een beetje?