Ik moet eerlijk zegegn dat ik de kittentjes uit mijn eerste (en tot nu toe enige) nestje ook heb laten helpen voordat ze naar hun nieuwe eigenaren gingen.Joke schreef:De pup krijg je gesteriliseerd /gecastreerd "afgeleverd" . Dus nog voor ze het nest verlaten worden ze geholpen,echt absurd!.
Op dit moment is de Maine Coon een hartstikke 'hot' kattenras, en de fokkers schieten als paddestoelen uit de grond. Veel mensen denken dat "poes + kater" een recept is voor mooie, leuke en gezonde kittens, en zijn alleen maar geinteresseerd in die 500 euro die de kittentjes opleveren.
Dat je de ouders eigenlijk zou moeten laten röntgenen voor HD, laten testen op Patella Luxatie, een echo moet maken om te testen op PKD en HD, en het liefste ook nog een gen-test zou moeten doen op HD en SMA, daar hebben de meeste niet eens van gehoord, laat staan dat ze bereid zijn om zoveel geld te investeren. Per slot van rekening moet de poes de investering van haar eigen aanschaf terug verdienen, en dan ga je er niet eerst nog meer geld in steken.... Om over zaken als stamboom onderzoek of karaktervergelijkingen en uiterlijke beoordelingen door een keurmeester oid nog maar te zwijgen.
Diverse van de potentiele eigenaren die contact met mij zochten toen ik de kittens had, verzekerden mij met de hand op hun hart dat ze niet zouden gaan fokken, en dat het alleen een huisgenootje zou gaan worden. Als ik dan zei: "Dat komt mooi uit, want ik wil ze laten helpen vorodat ze weg gaat", dan werd er heftig geprotesteerd aan de andere kant van de lijn..... Ze wilden niet gaan fokken, maar wel de mogelijkheid hebben om er minimaal 1 nestje mee te doen! (In mijn ogen is dat dus fokken, maar dat zal wel aan mij liggen.) Ik heb uiteindelijk mijn kittentjes dus verkocht aan mensen die geen bezwaar hadden tegen de vroeg-catstratie.
Deze mensen waren er zelfs wel blij mee. Iedere castratie brengt toch een risico met zich mee, en nu lag dat risico bij mij. Bovendien scheelde het hun geld, want ik betaalde de castratie.
En ja, zelfs dit gebeurd heel regelmatig bij de Maine Coons. Veel fokkers zitten nu eenmaal in Amerika, en dan wordt het een hele dure grap om een paar keer je kittentje te gaan bezoeken. Maar als je zorgt dat je met de fokker op 1 lijn zit, dan weet je ook dat die fokker jou een kittentje zal sturen die bij jou past.Joke schreef:Oh ja en je kunt ze ook nog per vliegtuig over laten komen.Een moderne vorm van INTERNETSHOPPEN want alles gaat dan ook over de email, zelfs het karakter uitzoeken....kan ik me dus niets bij voorstellen!
Ik heb in 2000 een kittentje uit Amerika gekocht, al ben ik haar wel zelf gaan halen en is ze niet "verscheept". Maar toen was ze al ge-ent, ik had haar al betaald, de papieren waren al geregeld, vliegtuig was gereserveerd, etc. Dus ik had toen niet meer kunnen zeggen dat ik een ander kitten wilde. En bovendien waren al haar nestgenootjes al weg. Ik heb haar nog steeds (door omstandigheden nooit mee gefokt), maar ik heb nooit spijt van haar gehad. Ze slaapt nog steeds iedere nacht op mijn bed, en ik ben nog steeds net zo gek op haar als toen ik de eerste babyfoto van haar via de email kreeg.
Maar je neemt wel een gok op die manier, dat klopt. Je moet echt van de fokker op aan kunnen dat het goed zit, anders kun je inderdaad bedrogen uitkomen.
Groetjes, Lies.
