Vanmiddag zijn de jongens samen met een vriendje de honden gaan uitlaten in het bos bij ons aan het eind van de straat. Op een gegeven moment stond mijn jongste weer voor de deur: hij had geen zin meer gehad en was naar huis gegaan, de rest wilde nog even in het bos blijven. Ik stond in de kamer te strijken en hoorde ergens in de verte een hond huilen, maar toen dit huilen aanhield ging ik toch maar even op onderzoek uit. Bleek Bobbie voor de voordeur te staan!!! Helemaal zwart van de modder, maar wat nog veel erger was: helemaal alleen! Hij is waarschijnlijk Thom gevolgd uit het bos, maar heeft wel alleen de drukke weg overgestoken. Jullie begrijpen dat ik hier, op zijn zachtst gezegd, niet blij mee was!
Ik heb Thom teruggestuurd naar het bos om de anderen te waarschuwen dat Bobbie thuis was en zij waren inderdaad al druk aan het zoeken.
Bobbie en Diesel (ook helemaal zwart) hebben 2 uur in de bench liggen drogen, maar ze bleven zo smerig en plakkerig, dat ik ze vanavond echt in bad heb moeten doen.
Gelukkig is alles goed afgelopen en liggen de 2 (schone) hondjes nu gezellig tegen me aan op de bank! Het enige positieve aan dit avontuur is dat ik nu wel zeker weet dat Bobbie zelf de weg naar huis kan terugvinden, maar dit mag nooit meer gebeuren!
groet, Martine