Smoushonden Forumarchief

Zojuist liepen we ons pad af naar het bos, hoorde we een harde gil.
Een heel klein reekalfje had de hondjes gespot.... wat kan zo'n beestje gillen.
Het dook een meter verderop achter een hulst. Wachten op moeder, hopen we.
De meisjes hadden natuurlijk het reekalf gezien, maar omdat het geen geur heeft, dachten ze zichtbaar... huh.... en maakten er niet zoveel van.
Lex gaat over een paar uur eens kijken of het er nog ligt. Hopelijk niet.

Ach gossie, hopen maar dat de moeder het snel vindt!

Ha...het is weg. Zonet heeft Lex gekeken.
Gelukkg lag ze niet langs de toeristische route, maar op ons stukje.

Pfff gelukkig

Dat scheelt een stuk. Jullie weten het wel, maar de meeste voorbijgangers zouden ermee gaan sjouwen Gelukkig bleven de meiden er rustig bij en kon moeder het zelf weer ophalen.

We hadden tot morgenochtend gewacht met de dierenambulance bellen. Het is gelukkig niet zo koud.
Maar het was niet nodig.
Soms wacht een moeder een hele poos, bij dreigend gevaar.

Voor kalfje en moeder ook moeilijk in te schatten dat jullie en de meiden geen gevaar zijn. Maar het lijkt erop dat het goed gekomen is