Fija

[loes]

Nu ze nog maar alleen is voor Fija ook maar een eigen onderwerp aangemaakt.
Inmiddels is er in huis ook veel veranderd want voor Adah werd nogal wat aangepast. De extra kleedjes zijn eruit, de bench is naar een andere hoek (Fija liep er nogal eens heen om te constateren dat Adah er niet lag en zelf 'zag' ik haar ook voortdurend vanaf mijn werkplek (en daar zit ik het meest).
Inmiddels ligt Fija wel op het bankje (was 1 van de laatste aanpassingen omdat Adah niet meer op de gewone bank kon springen) maar ik heb haar nog niet in de bench gezien.
Bert slaapt niet meer in de huiskamer, maar tot dusver doet ze daar niet moeilijk over. Ook het feit dat ze nu pas 's ochtends en ook nog later wordt uitgelaten en niet samen met Adah ook 's nachts. maakt haar niets uit. We (en met name Bert)hebben dan ook eindelijk wat meer uurtjes achter elkaar kunnen slapen.
De etensbakken staan in zo'n standaard en de voorste was van Adah, maar ze vertikte het daaruit te eten. Dus nu de positie van de standaard veranderd en er is geen probleem, maar het is wel minder hap-slik-weg.
Ik vind haar nog steeds wat stilletjes, maar buiten heeft ze haar draai weer wat meer gevonden en speelt als vanouds met de groep.

[Trix]

Zo zielig als je hond zijn maatje mist .
Wij hebben toen de tijd met onze norwichterriers ook meegemaakt ,alleen verliep dat anders omdat ze ons de tip hadden gegeven om Tommy bij junior te laten als hij ingeslapen was , was trouwens echt heel mooi moment.
Tommy snuffelde even aan junior sloop onder de salontafels begin heel erg te bibberen en daarna heel hard te blaffen tegen de dierenarts. Kippenvel als ik er weer aan denk. De DA adviseerde ons direct een stuk te gaan lopen met Tommy en dat hebben wij toen ook gedaan .
Wij hebben gek genoeg nooit gemerkt dat Tommy last had van het gemis van junior ,

[loes]

Ik had het ook niet verwacht, want de laatste tijd was Adah op zichzelf, spelen deed ze niet meer.
Ik had Fija ook afscheid willen laten nemen, maar Bert wilde het niet.
Natuurlijk went het en misschien zie ik dingen die er niet zijn omdat ik nu meer op haar let/kan letten.
Bij het opruimen van de kamers viel er een honkbal uit een handschoen en dat is nu haar liefste speeltje.
En ondeugend blijft ze, gauw stiekem op de tafel op het balkon klimmen om de elektrische grillplaat schoon te likken.

[Maureen]

De donderse streken is Fija gelukkig nog niet kwijt. En spelen doet ze ook weer met de vaste maatjes. Dat is een goed begin.
En een fijne bijkomstigheid dat jullie nu weer meer aaneengesloten kunnen slapen.
Al weet ik zeker dat je het er nog graag een extra poosje voor over had gehad als Adah nog wat langer goed genoeg was geweest....

[loes]

Het blijft moeilijk ook voor Fija.
Zoeven hebben we Chinese visfondue gegeten. Met speciaal voor mij grote garnalen waar dus nog een deel pantser aan zit. Die pantsers gooi ik altijd naar de honden. Ze weten het al precies, bij gewoon eten bedelen ze niet maar op de plaat of in de bouillon weten ze dat er garnalen aan bod komen. Fija zat dus wel te wachten maar na een paar keer vangen liep ze naar de bench, kennelijk om te kijken waar Adah nu bleef .....

[Jeanette]

Ach jee, wat hakt zoiets er toch in bij een maatje.
Des te verdrietiger voor jullie.

[loes]

Misschien omdat Fija niet bepaald een jonge blom meer is, tenslotte is ze bijna 9 dus was Adah al lange tijd haar maatje.
Toen Norma zo vroeg overleed was Adah natuurlijk nog geen 3 en waren we pas verhuisd wat ook een hoop afleiding gaf. Bij Adah heb ik nooit gemerkt dat ze haar moeder miste.

[Maureen]

De ene hond heeft dat ook meer dan de andere.... maar gewoontes van 9 jaar samen zijn niet zomaar voorbij. En bij zoiets lekkers moest Adah er natuurlijk wel bij zijn volgens Fija. Zo lief van haar....

[Trix]

Schattig toch

[Jan&Willem]

Ja Loes, dat zijn van die situaties die zich nog wel meer voor zullen doen. Ik zou het eerder zielig dan schattig noemen...
Fija mist haar maatje, dat lijkt me logisch en jullie zitten in 'n rouwproces. Beetje zwaar woord misschien maar zo kun je het toch wel noemen.
We hebben dit proces ook met onze vorige katten meegemaakt. Ik was er behoorlijk van over de flos. En als sommige mensen dan zeiden: ach 't is maar 'n kat hoor, dan werd ik ècht furieus. Sterkte voor jullie!

[Sylvia & Bob]

Ik leef echt met jullie mee... het is een rouwperiode waar niet alleen mensen doorheen moeten. In het dierenrijk speelt dat bij sommige soorten ook. Kijk maar eens naar een moederolifant als ze net haar kalf heeft verloren of aapsoorten...... ook zij rouwen.
Heel intens en zielig...... veel sterkte voor jullie en Fija.........

[loes]

Gelukkig is Fija weer een stapje verder. Toen Bert vanochtend in de kamer kwam voor de eerste uitlaatbeurt lag ze in de bench.
En ze kwam mij ook veel vrolijker begroeten, ging zelfs op zoek naar sokken maar nam genoegen met het aanbieden van één van haar knuffels.

[Maureen]

Dat is heel fijn!
Heel langzaam komt ze weer in haar gewone doen. Stap voor stap.

[Alida]

Fijn Loes, Fija weer een beetje in haar doen, langzaam aan komt het wel weer.Groetjes Alida

[Jeanette]

Dat klinkt al weer een stukje beter.

[sammydesmous]

Ach arme Fija, wat mist ze haar maatje toch. Gelukkig was ze vanmorgen weer een beetje in haar oude doen. Het valt ook niet mee om je maatje plots te moeten missen. Voor jullie zal het ook moeilijk zijn om weer een ritme te krijgen zonder Adah.
Het blijft een gemis. Sterkte voor jullie.

José, Sammy & Lieveke

[Charlotte]

Ingesleten gewoontes verdwijnen niet zo maar.
Daar gaat echt wel een tijd overheen.

Ik ben blij dat Guusje er bij was toen Finny werd ingeslapen.
Die dag zijn wij 'gewoon' verder gegaan met de RITS...
Heb aan Guusje niets gemerkt dat zij haar miste.

[jetwolrich]

Wel bijzonder dat honden zo verschillend reageren op de dood van een huisgenoot.
Toen wij Micos de Appenzeller lieten inslapen hebben we hem nog een poosje op zijn kleedje laten liggen, zodat Maira en Beer afscheid konden nemen.
Ze snuffelden even bij hem, maar verder hebben we geen reacties bij ze gezien.
Misschien omdat hij al dagen ver weg was.
Toen was zijn dood niet vreemd voor ze.

Maar stil was het wel, al hadden we nog 2 honden.
Hij was 15 jaar.

[Erna]

Wat sneu dat ze Adah zo mist.
Gelukkig gaat het weer iets beter met Fija.