Het duurde even, maar ik ben er weer....sorry

Het was een paar weken erg druk met van alles en nog wat.
Met Kobus gaat het super goed gelukkig.
Ik geniet nog iedere dag van mijn kleine grote vriend.
Hij is zindelijk en blaft als hij iets wil( handig hoor)
In de auto gaat het steeds beter. Als hij in een tuigje op de achterbank zit kan hij al een eind rijden zonder over te geven.
Het is wel een echte kobus

alles wat een ander niet doet, doet hij wel.
Hij is het ijs op gelopen, de sloot in gesprongen, rent naar iedereen die z'n eigen hond roept en hij blijft vooral heel vrolijk kijken.
Hij ziet nergens kwaad in en dat is zo aandoenlijk....maar langzaam aan leert hij steeds weer iets bij.
Kobus is geen hond die gezellig achter je aan sjokt, hij is meer van de aktie en het liefst met 100 km per uur achter z'n vriend Boris aan.
Op cursus doet hij het heel goed( mits Debby niet te dichtbij komt) en het wisselen is in volle gang.
Rosalyn is heel blij met alle tanden die we vinden.