Pello

[ida en henk baaima]

We gaan zo meteen eerst met de tram richting dierenarts, alweer iets nieuws voor de grote kleine man, voor zijn prik e.d.. Als het in het weekend een beetje lekker weer is willen we inderdaad die grote zandbak laten zien, als die daar gaat graven kan hij zijn hart ophalen en volledig uitgeput naar huis. We hopen dat daar i.v.m. de werkzaamheden tijd voor is. Voor de rest is hij heel nieuwsgierig wat er in al die zalen gebeurt, als de deur op een kiertje staat gaat hij even polshoogte nemen en vind ik hem weer terug bij een van de bezoekers die volledig in de ban van zijn lieve ogen is. Tja het is een charmeur.......... maar zo in de middag ligt hij toch graag een uiltje te knappen bij de baas, samen op de bank, kop aan hoofd. Gelukkig dat het vrouwtje niet alles weet

[Maureen]

Hahaha, de heren houden siësta

[ida en henk baaima]

BIJ DE DIEREN ARTS GING ALLES VAN EEN LEIEN DAKKIE, GEZOND EN GEEN PIEPEN BIJ DE INJECTIE. Keurig dus, de wandeling naar de tram was spannend en hij zat rustig op de arm onder mijn sjaal, op de terugweg moesten we erg lang wachten en meneer werd onrustig, we zijn toen maar gaan wandelen. Voor mij niet echt prettig de lijn ging van links naar rechts en tussen mijn benen door, meneer was het er niet mee eens. Toch weer veilig thuis gekomen, en arme ik werd ietwat genegeerd, totdat hij behoefte had aan een schoot.

[ida en henk baaima]

Zo daar zijn we voorlopig ook weer vanaf, De dierenarts is erg aardig te zien aan de knuffels die zij van Pello kreeg, geen kik bij de prik en gelukkig gegroeid in gewicht en hoogte. Nu hoeven we pas weer rond eind maart/april voor de hondsdolheid en aanverwante akeligheden. Vandaag Den Haag met zijn 2 en onveilig gemaakt, centrum doorkruist en allerlei mensen enthousiast voor de SMOUS gemaakt. Wat is dat er voor 1, wat een leuk koppie( dat ging dus niet over mij), wat lief etc., etc..
Heb je daar een jaar op moeten wachten? Ja, zie het resultaat...................! Ons hondje dat perfect bij ons past. Wat dat betreft mijn complimenten naar de verantwoordelijke hiervoor........ !
Het wateren buiten in de wijde wereld is nog steeds vreemd, al die mensen en honden die kijken, liever in de tuin.... al hoewel de snoepjes buiten lekkerder zijn dan die van de tuin, ze zitten in die ene zak van die jas en die hangt daar helaas nog te hoog! Maar dat duurt niet lang meer, want hij kan springen.

[Maureen]

Het is een geweldige schobbejak !

[Erna]

Springen Leuk de stad door met Pelle, en al die aandacht voor hem.
Het kwartje dat hij niet perse in de tuin hoeft te plassen moet nog vallen bij hem.

[ida en henk baaima]

Als er iemand is die van zijn goede spullen af moet? Hebben wij een klein enthousiast slopertje in de aanbieding, Vrolijk humeur en zich van de prins geen kwaad weten, zodat het voor de baas moeilijk is om een zware boze stem op te zetten. Kussen van de hondenmand is vakkundig leeggehaald, knuffels worden helemaal uitgeplozen, pedaalemmer gaat aan de wandel id kamer en wordt gecontroleerd. Als je dan te laat( hoe kan het ook anders) komt kijken ligt meneer tevreden tussen de brokken die hij gemaakt heeft. Begroet je vrolijk en gaat tevreden mee naar buiten om daar de tuin verder om te spitten! Kortom een bezig, vrolijk hondje

[e kuilboer]

Hahaha wat een lekker ondeugend monstertje! Heerljk, hihi, ik zie die pedaalemmer al lopen En dan zo vrolijk: kijk baas, goed he

[Charlotte]

Sjonge, ik had alleen maar een krijsend Stientje in de bench en auto....

Hij is lekker bezig hoor.

[rini]

Daar ben je mooi druk mee met zo'n sloper

[wubke]

Klinkt heel herkenbaar......

Een troost...sommige dingen gaan over, bij andere moet je je aanpassen......

Knuffels slopen gebeurt hier nog, prullenbakken zijn hondproof, anders worden ze ook nog vakkundig doorzocht of er iets eetbaars in zit...

[Jeanette]

Zo veel mogelijk iets dat gesloopt kan worden inruilen voor iets knaagbaars... een runderoor o.i.d.
Iets wat lekker lang meegaat en niet te veel 'voeding' is.
Lastige fase hoor.

[Alida]

heel herkenbaar, Kasper heeft ook een keer zijn benchkussen gesloopt, kom je s'morgens de kamer binnen, ligt hij prinsheerlijk tussen alle binnenvulling en ook knuffels moesten er aan geloven.Verder viel het gelukkig allemaal mee.En idd wat Jeanette ook aangeeft, ruilen voor iets waar hij wel op mag kauwen. Groetjes Alida

[Erna]

Oooh, wat een doerak.
Wel lastig dat sloopgedrag, hoop dat jullie dat kunnen voorkomen in de toekomst.
Tip van Jeanette is handig.
Ik heb gelukkig geen ervaring met een slopende hond, Lisa heeft nog nooit iets stuk gemaakt. Hoewel vroeger de ogen en neus van een knuffelf het moest ontgelden, nu al lang niet meer.
Saar haar dochter die wel eens komt logeren doet-deed dat wel. De eerste keer dat ze bij ons was heeft ze in in record tempo al Lisa haar mooie knuffels gesloopt.
Nu wordt dat sloopgedrag inmiddels wel minder, maar als zij komt haal ik Lisa haar mooie speeltjes eerst weg.

[rini]

Hier gelukkig ook geen echte slopers gehad al ging er wel eens wat stuk natuurlijk maar dat eerder door het spelen.
Er ligt hier een stoffen bal die Boy heeft gekregen dat hij bij ons kwam waar hij nog iedere dag mee speelt.

De enige sloper die we hebben gehad was onze ruwharige hollandse herder Afke want daar was niets veilig voor wel weet ik hoeveel dons er in een dekbed van 200 x 240 zit

[Maureen]

Oef, Rini....heeeeeeeel erg veel. Hopelijk neemt Pello daar geen voorbeeld aan. Nou ja, hij kan het forum niet lezen, dat scheelt.
Stijnke en Dorus slopen samen knuffels, maar de prullenbak laten ze gelukkig met rust. En ze kunnen ook zeer tevreden liggen knagen op een bot of stuk gewei. Met zoiets lekkers in de buurt, zijn stoel- en tafelpoten e.d. veilig (tot nu toe). Dorus is volop aan het wisselen en heeft echt flink knaagbehoefte. Stijnke is altijd blijven kluiven, ook na het wisselen. Maar Baukje interesseert het niet. Een speeltje met piep erin vindt ze nog weleens leuk, maar verder weinig.
Maar zo'n eindje gewei kan ik echt aanbevelen voor een knaaglustige Smous...

[Erna]

Zo'n stukje gewei vindt Lisa nu juist niets aan. Wat een verschil dan weer hé.

[Martine]

Heel herkenbaar allemaal; hier thuis is ook van alles gesloopt hoor...
Plinten in de kamer en de hoek van m'n antieke kast zijn nu nog stille getuigen van toen. Als ik de bench te dicht bij de kapstok zette, werd dit door Diesel destijds direct afgestraft; alles waar hij met zijn tong bij kon, werd naar binnen getrokken en vakkundig gesloopt. Dit heeft me zeker 5 jassen gekost. Knuffels moeten open en tennisballen vreet-ie op. Ook is hij heel handig met de ritsen van de rugzakken van de jongens en heeft hij het direct in de gaten als de kast in de kamer niet helemaal goed in het slot is gevallen... Jammer dat hij de link niet legt tussen dit verboden voer en de jeuk die hij daarna onherroepelijk krijgt.
Maar... we zouden hem voor geen goud willen missen hoor; dit alles weegt niet op tegen de vrolijkheid die hij bij ons thuis brengt!

Zo'n stukje gewei vindt Lisa nu juist niets aan. Wat een verschil dan weer hé.

Ook niet als je het een nachtje in water hebt laten weken...?

[karin73]

Onze dames hebben allebei maar 1 ding echt gesloopt.
Suske een schoen en Fien.... een complete bank. Bank is nog in gebruik, maar eigenlijk. Niet met haar tanden trouwens. Op haar rug er onder en de hele onderkant eruit gesloopt en acher de losse rugkussen de voering kapot gekrabt en ook daar al het schuimrubber vakkundig weggewerkt.
Vanwege een kat die denkt dat iedere bank krabpaal is, kopen we eigenlijk nooit een nieuwe bank, maar teren op krijgertjes en niet al te dure tweedehands exemplaren (tja, daar komt de dochter van de antiquair weer even boven drijven...)

Ook hier ligt altijd iets om op te kagen. Favoriet bij de dames zijn hoefjes, maar die stinken vreselijk. Laatst een paar keiharde gevulde botten gekocht bij de aldi inde aanbieding. Die gaan al maanden mee, ondanks veelvuldig gebruik, ze kletteren alleen zo hard op de vloer.

[loes]

Ach nieuwe en a.s. baasjes, dit zijn de horrorverhalen.
Onze smouzen (sinds 1978) hebben nooit wat gesloopt, wonen gewoon in onze kamers.
Dus er is nog hoop