Stien's eerste caravanervaring ging buiten verwachting goed.
Geen geblaf, gejank of vervelend gedoe, terwijl wij toch best lang op die paar vierkante meter hebben doorgebracht vanwege de kou en regen.
De voortent stond er wel aan, maar daar was het te koud.
Had Finny altijd moeite met het trappetje, Stien niet, net als Guusje.
O.K. de eerste keer, maar met een paar brokjes op iedere tree en het was zo bekeken.
Ook de nachten waren geen probleem.
Ging ook na het vroege ochtendplasje weer gewoon terug op haar plaats liggen, zodat wij uit konden slapen.
Maakten Peter en ik ons enigszins zorgen voor de ledenvergadering, bleek dat geheel niet nodig.
Wij waren zo gaan zitten dat áls madame zich niet zou gedragen, wij haar naar de auto konden verbannen.
Met de ervaring tijdens het lange wachten op de hondenschool hadden wij last van visioenen.
Wij waren wel zo slim om haar goed uit te laten voor dat de vergadering begon, maar dan nog is het maar afwachten hoe lang dat zou werken.
Nou, zowat de hele vergadering. Peter en ik slaakten een zucht van verlichting.
Toch weer wat bereikt.
Stond madame toch zomaar op de bank! 
ik vind ook hoor: ieder heeft z'n eigen regels. Het is maar net wat de hondjes gewend zijn.
voor Stien.
knappe meid. 
