Het volgende is geen avontuur, maar ik schrijf toch maar hier...
Wij hebben gisteren met mijn ouders lekker op het strand gegeten bij de Noordpier in Velsen-Noord. Het was heerlijk op het terras en het was er gezellig druk. Bob werd overladen met aandacht door veel kinderen en dat vond hij heerlijk. Die kinderen vroegen of ze met hem naar de zee mochten lopen en ik vond het -bij wijze van zeer hoge uitzondering- goed. Er is de laatste dagen veel te weinig met hem gelopen en een strandwandeling vind hij echt het allerleukste wat er is. Vanwaar wij zaten kon ik hem goed zien en hij is dan ook 4x met diverse kinderen op en neer naar de zee gelopen. (het strand is hier zo'n 250 meter breed) Hond en kinderen genoten zichtbaar van elkaar.
Na het eten ben ik zelf ook met hem naar het water gelopen en heeft hij heerlijk gespeeld in de golven. Ik stond voorbij de eerste zandbank in het water en gooide een stok nog dieper de zee in (met links, dus het leek nergens op ) die hij elke keer braaf ophaalde en teruggaf zodat ik weer kon gooien. Na een halfuurtje vond ik het welletjes en gingen we terug; uiteraard pas nadat Bob zich eerst zorgvuldig gepaneerd had in het mulle zand. Thuisgekomen heb ik hem dan ook eerst aan de lantaarnpaal op de stoep vastgemaakt en hem uitgebreid schoongespoten voor hij naar binnen mocht... 
genieten van alles en nog wat, maar vooral de quality time 
. Daarvoor heeft hij vast het schoonpuiten voor lief genomen 
