Smoushonden Forumarchief

Dat zal bij iedereen anders zijn, maar ik heb dat vanaf dag 1 gedaan.
Toen ze heel klein waren, bleven ze toch veilig bij mij in de buurt.
Ik denk dat dat per uitlaatplek verschilt; ik ga altijd naar het bos of het strand. Daar lopen ze niet het risico een weg op te lopen. Op uitlaatveldjes of losloopveldjes naast openbare wegen laat ik ze sowieso nooit los, ook nu niet, nu ze een stuk ouder zijn; er kan altijd iets interessants aan de overkant van de weg gebeuren waar ze naartoe willen, en dat risico wil ik niet nemen.

groet, Martine

Ik heb Lisa meteen los gelaten, (op advies van de fokker) daar waar het veilig was. Vond het wel eng, was bang dat ze hem zou smeren. Dat deed onze vorige hond n.l. van af het eerste begin.
Lisa niet, die heeft me altijd goed in de gaten gehouden. En worden ze te vrij, even verstoppen achter een boom doet wonderen.

Ja, dat moet ik idd gaan doen, mijzelf verstoppen....want Boester was em gisteren echt even gepeerd...Wel niet zover, maar ik krijg daar de zenuwen van.
Daar staan je dan te roepen en dat kleine ratje verschijnt gewoon niet.
Ik denk dat ik een klein stukje had door moeten lopen.
Moet het toch weer proberen, vindt het zo gaaf als hij los kan!

groetjes, Alma

Als jij gaat staan wachten tot hij door wil lopen, kan je lang wachten, hij ziet je toch nog. Dan heeft hij geen haast. Als jij langzaam doorloopt wil hij je echt niet uit het oog verliezen, en komt denk ik sneller achter je aan.
Ik snap je wel hoor, want ik vond het in het begin met Lisa ook erg eng.

Wij hebben dat ook altijd vanaf het allereerste moment gedaan, maar zijn zelfs nu met 10-jarige brave Adah supervoorzichtig op plaatsen waar een ongeluk zou kunnen gebeuren.
Ik liep ook altijd gewoon door en verstopte me zonodig achter een boom (moet tegenwoordig helaas een heel DIKKE boom zijn ).

Los lopen kan Missy niet Ze is erg onbetrouwbaar hier mee.Kan heel netjes naast je lopen maar op het moment dat ze wat ziet is ze gewoon weg en luisteren ........ vergeet het maar.

Maar sinds kort mag ze wel los op het veld al vindt ik het best wel eng!

Boy is nooit geen probleem geweest maar dat is gewoon een goedzak

Loes, nee hè?????

groetjes, Alma

Ik denk dat als wij ooit nog eens een pup hebben, deze mondjesmaat los gaan laten lopen, zodat het evt. jagen wat die twee van ons dus wel eens doen, zich misschien niet ontwikkeld?!
En dan aan een langere (uitloop)lijn vooral op het pad leren lopen.
Guusje rende ook gelijk een heel stuk vooruit toen ik haar als klein ding los liet.
Zij sprintte zelfs naar andere mensen die heel ver van mij vandaan liepen!
Met verstoppen achter een boom of zo, was ons blondje redelijk onbetrouwbaar, want zij speerde voorbij en rende zo een heel stuk door, zonder een bange of onzekere indruk te maken.

In het begin maakte ik mezelf trouwens ook heel aantrekkelijk door steeds met hele kleine snoepjes te belonen al hij bij me kwam of bleef. Daar viel wat te halen, niet uit het oog verliezen!

groet, Martine

Boester speerde net heel hard naar mij toen hij me kwijt was bij het verstoppen.....dat was de eerste keer.
De tweede boom liep hij niet meer zo hard, zag mij eerder dan hij bij mij was en dook vervolgens meteen de struiken in ......tkomt dus bekend voor

Ja, die snoepjes helpen wel, hoor! En hij pakt ze ook heel zachtjes aan anders krijgt hij ze niet.

groetjes, Alma

Zo deden wij het ook.
Vanaf het begin af aan los.
Verstoppen achter bomen, iets lekkers mee, enz.
Helpt allemaal geweldig, behalve tegen reëen.

Ik heb Phoebe meteen los laten lopen. Boester ook trouwens.
Boester hobbelde trouw achter moeders aan. Als hij Phoebe niet bij kon houden, zocht hij mijn benen op. Ging altijd prima!

Charlotte Lisa heeft haar jachtinstinct pas ontwikkeld na haar tweede jaar.
Vanavond bij de trainig moest ik haar echt afleiden. De baan liep ze goed, maar tijdens het uitlopen zag ik haar de dekking al afspeuren of daar iets bewoog.
Ik heb het natuurlijk liever helemaal niet, maar bij de training of erger, bij een wedstrijd kan ik een jagende Lisa niet gebruiken. Dat zou einde verhaal fly-ball betekenen.

Stapper taalde het eerste jaar ook niet naar een ree.
De braafste hond van de klas, tot...hij echt volwassen was.
Bij Lisa dus ook.
Tja.Hoe je dat moet voorkomen..

Hopelijk laat Lisa de konijntjes voor wat ze zijn Erna, tijdens de wedstrijden.
Je zou toch denken dat ze afleiding en spanning genoeg heeft.
Hier gaat het argument, dat je het leuker moet maken met b.v. spelletjes, om te maken dat ze niet gaan jagen.
Leuker dan Fly-ball kun je het voor Lisa toch niet maken dacht ik zo.

Ze hebben toch echt hun eigen idee wat het meest leuk is.
Jagers zijn met opvoeden van hun hond meestal niet kinderachtig.
Maar zelfs jagers moeten het soms voor gezien houden met hun hond.

Kan het zeker niet leuker maken voor Lisa, ze is ook helemaal gek van het spelletje.
Maar als ze de run gelopen heeft, is er tijd voor andere dingen blijkbaar.
Daar moet ik heel alert op zijn, meteen bij me roepen en afleiden.
Het stikt van de konijnen rond onze velden.

In een ander draadje kwam het weer eens ter sprake: het weglopen/ niet komen van de (jonge) hond.
Hoewel de meeste nieuwe eigenaren het eng vinden is de beste methode om echt vanaf het 1e begin de pup waar mogelijk de vrijheid te geven maar dan uiteraard wel vaak de aandacht vragen en goeg belonen als hij komt. Als je er al tijdens een stop onderweg naar huis mee begint ben je voor zo'n klein pupje zijn houvast en is de kans dat hij er vandoor gaat in zo'n vreemde omgeving wel heel klein.
Ga je er pas met een maand of 4, 5 mee beginnen dan is de wereld veel aantrekkelijker zeker als de pubertijd gaat meespelen. Hij weet dat die baas toch wel op hem wacht

Hieke heeft ook vanaf dat ze bij ons was los gelopen in de polder en op de toen nog bestaande Dijk. Als we samen waren maakten we daar echt een spelletje van. Tegeover elkaar staan en haar roepen. Belonen , de afstand steeds iets groter maken. Op cursus werd verteld dat los Moest. Een pup ziet zijn baas als moeder , die wil hij nooit kwijtraken.

Suske ook vanaf het begin los waar het kan / mag.

Stien gaat los waar dat kan.
Vaak maak ik Guusje dan vast, zodat ze haar eigen weg moet volgen.
Tot nu toe gaat het heel goed.