Smoushonden Forumarchief

Hoi allemaal,
Stapper is toevallig in de afgelopen tijd twee jong gecastreerde Amercan Steffords tegengekomen. Hup, er gelijk bovenop. Bij de recent gecastreerde reu van 8 mnd. was het echt irritant. Een inmiddels volwassen reu, een kast van een beest, liet het zich ook aanleunen...maar toch. Bij navraag..ja hoor, jong gecastreerd.
Is dat toevallig, rasgebonden, heeft het met het jong castreren te maken ?????
Ik ga voor het laatste.
Mijn vraag, als jullie reutjes overdreven rij gedrag vertonen, vraag eens op welke leeftijd zijn grote liefde gecastreerd is. Loes denkt ook dat het er wel eens mee te maken kan hebben. Ik ga mijn DA ook vragen, maar de vraag is of ze geinteresseerd zijn in dit soort gedragsverandering. Het is geen medisch punt. Ik weet dat bij erg belaagde reuen er wel hormonen gegeven kunnen worden, maar dan ben je weer terug bij af.
En nog een punt....als dit inderdaad zo is....je eigen reu dus NIET te vroeg castreren, maar zeker als hij echt volwassen is. 1,5 / 2 jr. schat ik bij smouzen. (Alleen als het echt nodig is natuurlijk.)
Anders zit je zelf met hitsige heren achter je kereltje!!

Op ons loslaatveldje loopt een reutje (spaniel, volgende maand 2 jr, nog niet 'geholpen') dat op alles en iedereen (teef, reu, soms zelfs mensen) rijdt. Heel vervelend zo vindt zijn baasje. Phoebe is ook vaak zijn prooi. Phoebe schijnt er niet zo mee te zitten. Die speelt vrolijk verder. Ze ontloopt het hitsige reutje ook nooit. Het baasje van de reu vindt het echter zo vervelend dat ze overweegt om hem te laten 'helpen'.
Bijna iedereen op het veldje raadt het haar af ivm gedragsverandering en dikker worden.
Ik ben blij dat ik niet hoef te beslissen. Ik denk dat het in het belang van de hond is om hem (nog) niet te laten 'helpen', maar ik kan me levendig voorstellen dat zijn vrouwtje het rijden goed zat is.

Voor mij is en blijft het gemakkelijk. Wij hebben altijd reuen gehad.
Zonder medische noodzaak laat ik nooit castreren.

Volgens Fredie heeft het niet persé te maken met vroeg castreren, maar komt het ook wel bij later gecastreerde reuen voor. Het hoe en waarom?????
Maar het rijen zelf op elk teefje, sommige reuen, mensen moet opvoedkundig de kop ingedrukt worden, want tenslotte ben jij als baas de roedelleider, dus rijen doe jij zo nodig :D :D en als een reu al zijn gang mag gaan dan met toestemming van jou. Tja, theorie is altijd eenvoudiger dan de praktijk. .

Loes schreef: , dus rijen doe jij zo nodig ...

ik zie het al voor me!

Hmmm
Stapper is niet heel erg rijerig. Maar dus wel met die vroeg gecastreerden. Verder rijdt hij ook alleen met toestemming. Maar sommige dames zijn wel erg lekker
Ayla's eerste liefde wilde ook niet in het zicht van zijn mensen. In de keuken even om het hoekje, dat wel

Heeft het niet gewoon te maken met dominantie en onderdanigheid? Een gecastreerde reu is vaak onderdaniger dan 'niet geholpen honden' en daar profiteren andere honden van. Jip is ook gecastreerd omdat hij heel erg dominant was. Nu is hij normaal dominant, maar nog steeds moet geen andere hond proberen op hem te rijden, dan bijt hij van zich af.

Ja, ik denk dat het ook eerder met de , voor ons vaak niet zichtbare, houding te maken heeft en dan kun je je voorstellen, dat een hond, die door zijn leeftijd zijn dominantie nog niet heeft kunnen tonen en misschien toch al niet zo'n hanig ventje was, door zo'n vroege castratie niks mannelijk dominants meer over heeft...

hoi,
eindelijk weer terug op aarde
wil even reageren wij hebben onze max (westy)ook met 1 of 2 jaar laten helpen zoals dat zo leuk gezegd word haha, omdat het niet houd baar was met hem, overal plaste hij tegen aan zelfs tegen mijn meubels,wij waren ook wel bang voor dik worden en andere nadelige gevolgen,maar alles is goed met hem gegaan hij is niet dik geworden, hij heeft ook geen rij neigingen, zelfs toen whoopi loops was hebben we geen problemen gehad,hij probeerde wel haar schoon te likken maar na een paar keer gemopperd te hebben was het goed,
groetjes mirjam

Gelukkig dat je weer terug bent op aarde, hopelijk gaat het nu weer goed met je.

Ha Mirjam, je bent er weer gelukkig. Op de Limburg-wandeling werd nog naar je gevraagd. Ik hoop, dat je weer een beetje de oude bent? Want je hebt het behoorlijk voor je kiezen gehad hoorden we van Renate.
Wat betreft Max. 8 maanden of zo tussen de 1 en 2 is toch een beetje het verschil tussen nog een pup en al (haast) een volwassen hond. En gezien zijn gedrag was hij sowieso macho, dus waarschijnlijk geen kandidaat om op gereden te worden.
Alles goed met Whoopi?

Hoi Miriam! Fijn dat je er weer bent! Weer ok in de bovenkamer?!

Gecastreerde reuen en hun gedrag heb ik niet veel verstand van.
Ik las toevallig wel van de week ergens een artikel in een blad van de homeopathie-vereniging. Hier stond in dat honden die in huis plassen, vaak het Arnica-type zijn. Ze hebben ook vaak iets traumatisch meegmaakt. Bijv. een ongelukje of een akelig contact met een andere hond.
(Of dat nou ging over een reu, die evt. gecastreerd zou gaan worden of dat al was, weet ik even niet meer. Was wel een nog vrij jonge hond.)

Nou Stapper heeft de smaak te pakken.
De dag voor de RITS had hij zijn eerste kleine knokpartijtje. Een opdringerig grommend Jack Russeltje bleef iets te veel tegen en om Stapper heen en hup....de Jack Russel bleef liggend nog doorgaan met grommen en happen. Dus hup Stapper er afgetild en toen vonden de heren elkaar weer ok. Op de RITS was hij voor zijn doen ook erg macho. Tegen en over de broertjes. Zelfs mét gegrom. . Vandaag zag hij in de verte de J.R. weer, die deed lelijk tegen het vriendinnetje van Stapper (een Mopshondje ) en hup weer er over heen. De J.R. bleef nu rustiger, dus was het sneller klaar met het gedoe. Sam heeft nog nooit een knokje gepleegd en Stapper tot nu toe dus ook nooit. Mmmm.....is het zo dat ze de smaak te pakken krijgen???
Gisteren heeft hij met een kast van een Weimaraner van 1 jr., intacte reu, heerlijk gespeeld. Maar ik zou het toch naar vinden als hij nu kleine hondjes terecht gaat wijzen.
Wat zeggen onze reu eigenaren. Ik til hem er zo vanaf hoor, dus het is niet echt op leven en dood, maar toch.....

Tja, je hebt het geplaatst bij pubergedrag. Helaas, dit is meer volwassen gedrag
en ik herken het heel goed. Pim was een keurige jonge hond, gaf zich aan macho's
netjes over en zocht zelf geen trammelant. Toen hij anderhalf was veranderde hij
ineens. Zonder het te zien aankomen stond ik tussen de knokpartijen. Hij is best
een manse aap geworden. Wat heb ik daar een hekel aan :x
Vanwege het jagen en het knokken loopt hij altijd aan de uitloopriem.
Inmiddels kunnen we wel reuen passeren zonder dat hij gromt. Honden die beslist
met hem willen spelen en zich niet laten ontmoedigen door zijn manse gedoe
worden uiteindelijk ook zijn vriendje. Ik ben ook heel voorzichtig met hem naar
puppy's toe. Ik wil hun belangrijke socialisatietijd niet door hem laten verpesten.
Bij mijn vorige hondje, het tibetaantje, ging het precies zo. Van de ene op de
andere dag, rond de leeftijd van anderhalf, een hobby erbij, knokken :evil:

Helaas, dus echt dezelfde leeftijd.
Tot nu toe gromt hij niet en daagt ook niet zelf echt uit. Maar toch lijkt het echt macho gedrag dus.

Wat me dan nog wel meevalt dat hij tegenover teefjes een echte heer is.
Hoe kattig ook, hij gaat vol respect opzij.
Tegen een van mijn uitlaathonden (een golden) moet hij ook altijd mans doen.
Die hond doet altijd net of hij hem niet ziet en loopt met een boog om hem heen.
Sinds gisteren heeft Pim denk ik ineens door dat de golden is gecastreerd.
Hij is nu ineens vriendelijk tegen hem en ik zag zelfs dat hij kusjes uitdeelde.
Er zijn gelukkig heel wat reuen die niet gesteld zijn op haantjesgedrag, die
lopen gewoon door.

Jammer dat Stapper af en toe knokgedrag vertoont. Hoop dat het tijdelijk is. Bij Pim is het zo gebleven jammer genoeg. Ook bij teven kan dat knokgedrag voorkomen, zij het veel minder vaak. Onze Tirza was zo'n hondje jammer genoeg. Ik vertrouwde haar ook nooit met pups.

Rijgedrag is vaak een vorm van dominantie, en komt ook bij teven voor. Nu is Lisa beslist niet dominant maar soms vertoont ze ook dit gedrag.
Vanavond nog. Tijdens de wandeling kwamen we een echtpaar met een Jack-Russel reutje tegen. Leuk lief hondje. Lisa zit aan het eind van haar loopsheid en ruikt waarschijnlijk nog lekker voor reuen. Ha, dacht Jacky, even proberen. Voor hij er erg in had waren de rollen omgedraaid en was Lisa aan het rijen op hem. Er mag geen enkele reu te opdringerig snuffelen aan haar, ze wil gewoon weer spelen en verder niet.


Groetjes, Erna.

Gelukkig is er tot nu toe ook wel reden toe geweest, vanuit honds inzicht. Maar goed, van het predikaat theemuts is hij nu wel af. In vergelijking met zijn broertjes was het wel o.k. Niet echt fel. Ik vroeg me eigenlijk ook vooral af hoe je de ontwikkeling van macho gedrag het beste in zo goed mogelijke banen kunt leiden.
Ik heb een hekel aan reuen die aan de riem gehouden worden en overal vandaan gerukt, zonder zichtbaar woest gedrag. Het liefst kom ik alle honden onaangelijnd tegen, hup Stappertje ook los! Dus ik ga hem zeker niet extra aan de lijn doen.

Tja, ik weet het niet hoor... Vera kan ook wel eens even heel fel en grommerig reageren, wanneer ze te veel naar haar zin belaagd wordt. Daarna is ze weer een theemuts... Ik ga ervan uit dat de honden elkaar wel begrijpen. Ik weet ook niet goed wanneer precies een hond nou te ver gaat.
Hier heb je zeker wel wat aan!

Ha ha, nou zo dacht ik er dus ongeveer ook over. Het is eigenlijk een doetje, dus........