karakter typering

[Miek83]

Hallo iedereen, ik zie het vast over het hoofd, maar ik ben op zoek naar een beschrijving van het karakter van de smous. Algemeen valt er te lezen; gezellig, gezinshond, kan met katten.

Maar wat zijn jullie persoonlijke ervaringen, en zijn er meer mensen die zich daar in herkennen, of is elke smous weer helemaal anders :wink2:
Is je smous heel druk of juist rustig, houdt hij van lange wandelingen of juist n halfuurtje. Is t een knuffel kont of meer op zich zelf.
En natuurlijk de nature en nurture vraag, ligt het in de aanleg of hoe je je smousje opvoed en wat hij mee maakt in zijn leven?

Groetjes Nicole

[Alida]

Als ik Kasper moet omschrijven dan komt daar het volgende uit: vriendelijk en enthousiast, kan heel goed met kinderen, en andere huisdieren, maar daar denkt onze
Kat Boris iets anders over ze accepteren elkaar, maar meer ook niet.Als er visite komt dan denkt Kasper dat ze allemaal voor hem komen, dat is een vervelende eigenschap want hij laat zich dan niet makkelijk naar zijn plek sturen.Maar dat is ook het enige vervelende aan Kasper, verder een hele makkelijke, lieve hond.Groetjes Alida

[Miek83]

Als ik Kasper moet omschrijven dan komt daar het volgende uit: vriendelijk en enthousiast, kan heel goed met kinderen, en andere huisdieren, maar daar denkt onze
Kat Boris iets anders over ze accepteren elkaar, maar meer ook niet.Als er visite komt dan denkt Kasper dat ze allemaal voor hem komen, dat is een vervelende eigenschap want hij laat zich dan niet makkelijk naar zijn plek sturen.Maar dat is ook het enige vervelende aan Kasper, verder een hele makkelijke, lieve hond.Groetjes Alida

Dank je Alida! Leuk om te lezen
En jou Kasper is n kindje van bloem van Jeanette toch?

[Alida]

Ja dat klopt, Kasper is een zoon van Bloemetje van Jeanette. Groetjes Alida

[Miek83]

Ja dat klopt, Kasper is een zoon van Bloemetje van Jeanette. Groetjes Alida

Ik ga woensdag op visite met mn zoon bij Bloem en Diewertje

[Alida]

Wat leuk Nicole dat gaat helemaal goed komen, Bloem is een lieverd en Dieuwertje een schatje. Wij zijn vorige week zaterdag even wezen puppyknuffelen.Veel plezier! Groetjes Alida

[Erna]

Leuk bij Bloemetje en Diewertje op bezoek, en natuurlijk bij Lex en Jeanette.
Lisa is een zeer enthousiaste hond. Vindt alles leuk, wat je ook doet. Is gek op kinderen en denkt ook dat iedereen speciaal voor haar bij ons langs komt. Ze is makkelijk naar haar plaats te sturen als ze te opdringerig wordt. Ze houdt erg van kroelen en kriebelen, maar is geen schoothond. Het zal er wel mee te maken hebben dat ze bij ons niet op de bank mag.
Ze heeft nog nooit iets stuk gemaakt, en pikt niets van de tafel.
Ze gaat goed om met andere honden, kan veel hebben van pups. Maar nu ze iets ouder wordt is haar lontje naar volwassen honden iets korter als die zich te opdringerig opstellen. Die worden dan gecorrigeerd met een korte snauw.
Ze loopt al jaren fanatiek flyballwedstrijden.
Toen onze poes nog leefde accepteerden ze elkaar, gingen niet echt met elkaar om.
Op vreemde katten reageert Lisa fel, ooit heeft ze gevochten met de kat van onze zoon. In het bos wil ze achter de konijnen aan, maar als je haar terug fluit komt ze redelijk snel weer tevoorschijn. Lisa reageert op een jachtfluit, het geluid draagt verder dan roepen en is makkelijk als ze uit zicht is.
Lisa blaft thuis niet, ook niet als de bel gaat.
Tijdens trainingen en wedstrijden gaat ze wel te keer.
Lisa lust alles, met een voertje is haar heel snel iets aan te leren.
Ze kan goed alleen thuis blijven als dat moet.
Schrikt van harde geluiden, en is bang van onweer en panisch bang van vuurwerk.
Lisa is ruim negen jaar.

[karin73]

Wij hebben twee heel verschillende dames. Moeder en dochter.
De oudste is van het begin af aan rustig, stabiel, lief, makkelijk.
De jongste is een friemelkont, wat angstig naar grote donkere honden, jat alles dat eetbaar is.

Wat ze allebei hebben, is dat ze heeeel lief en ontzettend mensgericht zijn.

[Miek83]

Wat klinkt dat toch als heerlijke hondjes!
Kan je smousjes wel lekker los laten lopen, zonder dat de jachtdrift het overneemt en je hond Oost Indisch doof maakt? Heb bij border terriërs gelezen dat je die dus eigenlijk niet in t bos los kan laten, wat echt super jammer zou zijn, wij hebben hier allerlei bos en recreatie gebied voor handen.
Sneu voor hondje eigenlijk

[karin73]

Is bij die twee van ons geen probleem. Zelf leuker zijn dan het jachtobject helpt heel veel. Dus erg lekkere dingen mee of superleuke speeltjes om de hond af te kunnen leiden.
Ken ook wel verhalen van smousjes bij wie de jachtdrift af en toe te sterk wordt.

[wubke]

Mijn smouzen lopen bijna altijd los. Siem (zoon van Lisa), luistert als je op tijd bent.
Als de prikkel heel groot is, meestal een andere (vrouwtjes)hond, dan gaat hij eerst even kennismaken. Jagen doet hij ook, maar is daarin wel te corrigeren, en de konijnen gaan meestal net de andere kant op. Bovendien houdt hij ondertussen mij in de gaten. Als ik te ver ben trekt hij gauw een sprintje om bij te blijven.

Jules gaat zijn eigen gangetje. snuffelt wat, loopt met Siem mee als het spannend wordt. Hem hebben we laten castreren toen hij niet geschikt bleek voor het tfp.
Hij liep weg als er ergens een loops teefje was, helemaal naar de andere kant van het dorp. Nadat hij "geholpen" is, is dat nooit meer gebeurd. Siem loopt zelfs niet naar de buren als hun hond loops is, dan gaat hij aan het gaas zitten zuchten, maar het komt niet in hem op om om te lopen.....

Ik nam ze vaak mee als ik ging paardrijden. Ze liepen dan los achter het paard aan. Kleine stukjes langs de weg hield ik hun aandacht vast met een brokje in mijn hand.
Dat ging perfect. Helaas is mijn paard overleden, maar langs de fiets lukt het ook.

In huis zijn ze heel rustig. Liggen meestal te slapen. Siem waakt. Als er een vreemde achterom komt of de bel gaat, gaat hij enorm tekeer. Even, dan is het over. Jules reageert nergens op. Blaft zelden.
Ze zijn niet graag alleen thuis. Dan liggen ze voor het raam de wacht te houden, maar zijn wel rustig.

Ze gaan bijna overal mee naartoe. Gaan dan rustig liggen, als ze maar in de buurt mogen zijn.

2 smouzen, allebei anders, maar ook overeenkomsten.

[Jeanette]

Ze zijn ondanks alles, toch heel verschillend.
Onze eerste twee smouzen liepen altijd los, In het bos, naast de fiets...
Stapper had behoorlijk jachtdrift en heeft dat overgebracht op Bloemetje.
Die twee liepen dus nooit los.
Ik hoop dat we Dieuwertje nu wel los kunnen laten lopen.

Sam was een schat voor iedereen, oud en jong.
Ayla was een beetje drukker.
Stapper was een grote schat, vond iedereen even lief. Maar fel op katten.
Bloemetje is lief, maar is ooit vreselijk geschrokken van een kleuter en is sindsdien erg blafferig en opspringerig tegen kinderen. Daar moet je als kind wel doorheen. Dan is het prima. Maar vooral kleine kinderen begrijpen dat niet en als ze gaan huilen raakt Bloemetje helemaal in paniek. Ze is nu extra Dieuwertje aan het bewaken vrees ik. Ik hoop dat het wat afneemt.

[rini]

Hier ook 2 totaal verschillende honden niet alleen van uiterlijk maar ook van karakter Boy de goedzak en totaal geen jager Missy is veel feller en helaas een jager
Boy is heel slim,Missy zit in de catogorie domme blondjes maar samen......vult de 1 de ander aan

[loes]

Onze smouzenervaring is vanaf 1978 voor 4 smousteefjes (+1 regelmatige logeerreu ).
Toen onze 1e smous kwam hadden we een cairn van ruim een jaar, die heel erg jaagde, moest ooit eens uit een hol gered worden. Het brave smousje holde wel eens mee maar was niet fanatiek.
De 3 volgende smouzen (waarvan we er nog 2 hebben, een oudje van bijna 16 Adah en 1 van 8 Fija) zijn geen jagers, lopen gewoon tussen de eenden door. Wel was smous 2 heel fel op ons konijn maar dat was mijn eigen schuld. Het konijn was aan onze andere honden gewend, zelfs de cairn was heel goede maatjes met zowel het konijn als de cavia's, maar nadat die gestorven waren wilde ik de nieuwe pup kennis laten maken met het konijn dat in een grote ren in de tuin liep, maar die schrok en ging er vandoor, waarna de smous volkomen geobsedeerd was en haar hele leven geprobeerd heeft de ren in te slippen om het konijn te pakken.
Ook de logeerreu, hij is een zoon van onze Adah en de hond van onze zoon jaagt niet.
Smous 1,3 en 4 waren als pup makkelijk, de cursussen gingen ook prima. Smous 2 wat bewerkelijker, maar na de cairn viel ons dat nog mee.
Toen we de cairn als 1e hond kregen was onze zoon klein en kwam hij met zijn laarsjes aan 's ochtends naar beneden zodat hij niet in zijn teentjes werd gebeten. Toen we smous 2 kregen die als pup tamelijk druk was en gek op kinderen was ik oppasmoeder en gingen de oppaskinderen al gillen als de pup maar bewoog dus heb ik voor de pup gekozen en de oppas tijdelijk opgeschort.
Smous 3, Adah, dochter van smous 2, is altijd een super makkelijk hondje geweest, had van mij wel wat pittiger gemogen.
En ook Fija, onze jongste hond is makkelijk.
Natuurlijk hebben ze ook eigenschappen die we misschien liever anders hadden gezien, maar die vallen onder het hoofdstuk (geen) opvoeding
Zoals piepen/jodelen als ze ongeduldig/opgewonden worden.
Alleen Fija blaft als er gebeld wordt of iemand binnenkomt, ook soms als we dat zelf zijn of een goede bekende, het duurt dan even tot ze stopt.
Ze zijn allemaal gek op kinderen, maar reageren niet wild op ze.
In huis zijn onze smouzen heel rustig maar ze worden extreem veel en lang uitgelaten. Smouzen zijn slim en beweeglijk dus ze moeten die energie ergens voor gebruiken buiten of binnen: van wandelen tot puzzelspelletjes, voor vrijwel alle hondensporten zijn ze geschikt.

[Maureen]

Onze Smouzenervaring beslaat 4 dames en een heer.
De eerste (Mijntje) was een echte jaagster. Zij heeft ook de nodige mollen gevangen en zelfs een muis verorberd. We hebben haar herhaaldelijk aan de staart uit een konijnenhol moeten halen. Samen met de Beagle die we toen ook hadden, hebben ze ons menig uurtje in het bos laten wachten. Ze was vriendelijk naar mensen (behalve mevr. Barkman) en soms wat overenthousiast, maar daar hadden we een truc voor die prima werkte: eerst een speeltje in de bek en dan begroeten.
De tweede (Lienke) rende maximaal 400 meter mee op jacht en kwam dan stralend terug. Het interesseerde haar niet. Ze was gek op mensen en vooral kinderen. Als jonge hond was dat weleens lastig, want ze sprong liefst in de kinderwagens. Maar dat heeft ze afgeleerd. Ze herkende bekenden van verre en was dan ineens vertrokken om ze te begroeten. Kwam daarna linea recta weer terug naar ons.
De derde (Baukje 14 jr.) is een dochter van Lienke en niet erg Smouzig. Ze jaagde wel in haar jonge jaren, maar nooit alleen. Altijd samen met een andere hond.
Mensen die ze kent gaat ze stralend begroeten, maar alle andere zijn eng. En nu ze slechter gaat zien op haar oude dag, loopt ze ook te blaffen tegen voorbijgangers. Vooral 's avonds in het donker. Dan ziet ze niet wat er beweegt en begint op voorhand vast te blaffen. Ze is erg bangig uitgevallen en wil niet geknuffeld worden. Alleen door een enkeling voorzichtig aangehaald. Ze heeft nog nooit in paniek gebeten, hoewel we daar wel bang voor waren in het begin.
De vierde (Stijnke 4 jr.) is een gedreven jaagster. Geen kat in de buurt is veilig als ze los zou mogen, en dat mag dus niet! Maar in het bos kan ze best los. Gaat weleens achter een ree aan of konijn of eekhoorn of zelfs een paard. Maar dat laatste hebben we er bijna uit. Langer dan 20 minuten is ze nog nooit weg geweest (vergeleken met Mijntje die weleens een uur weg was is dat niks).
Ze houdt wel van mensen, maar is niet overdreven knuffelig. Kinderen is ze langzaamaan wel aan gewend, maar niet echt gek op.
Tot slot de vijfde (Dorus 1/2 jr.) onze eerste Smouzenreu. Hij is gek op kinderen en laat zich heerlijk aanhalen door wie maar wil. Ook volwassenen.
We vermoeden wel jachtdrift aangezien hij achter andere honden aan begint te jagen nu en achter paarden. Wordt aan gewerkt. Hij onderscheidt nog geen wild als iets om op te zoeken, maar dat kan nog komen (hopelijk niet) v.a. een maand of 8.
Gedrieën bewaken ze huis, tuin en auto. En Stijnke en Dorus kunnen ook aardig lawaai maken bij het spelen. Soms is Baukje dan solidair en blaft mee, al heeft ze geen idee waarom.
Dorus is nog erg alert op de tv en blaft naar van alles en nog wat, wat daar voorbij komt.......

[Trix]

Al deze eigenschappen ken ik inmiddels ondanks ik zelf nog geen smous heb . En dat komt omdat ik verschillende wandelingen , twee ritsdagen en de clubmatch heb bij gewoond. Ik zou jou dat ook willen aanraden , want dan zie je die heerlijke smousjes en kun je ook met de baasjes spreken , wij hebben hier heel veel aan gehad en als ik nu de verhalen lees over de verschillende karakters van deze toverballetjes trekt er van zelf een brede glimlach op mijn gezicht , want het is nu o zo herkenbaar.
En wij weten het zeker , die smous gaat er komen .

[Irenechateleux]

Gijsje is nu bijna 6 maanden. Zij is een heel aanhankelijk hondje dat graag knuffelt maar ook heel druk en speels kan zijn. Ze is heel sociaal naar mensen en dieren, ook katten. Ze vindt het heerlijk om een flinke boswandeling te maken maar is ook heel tevreden met een klein rondje. Je moet wel consequent zijn. Kortom, ik vind een smous een ideaal hondje.

[Charlotte]

Wij zijn met onze 3e smous aan de gang.
Onze 1e, Finny, was een slimme, makkelijke, aanhankelijke en heel lieve hond.
Zij jaagde, wat ik er grotendeels uit heb kunnen trainen door haar op 'het pad' te leren lopen. Ging niet altijd goed hoor, maar daardoor kon ze wel loslopen.
Zij kon super met onze kinderen overweg.
Ons 2e smousje is haar kleindochter Guusje.
Ook zij is slim, lief en aanhankelijk en rustig van aard.
Ook zij vindt achter konijnen aan jagen een feest, vooral het Erkemederstrand is een paradijs voor haar. Zij is ook wel eens achter reeën aan gegaan, ze zelfs achterna gezwommen toen die over een brede sloot sprongen ...
Nu ze 10 jaar is gaat ze er vrijwel niet meer tussenuit.
En dan Stien van 2 jaar, weer een kleindochter van Guusje, is veel en veel bewerkelijker in alles, een pittig ding. Ook zij is slim, lief en aanhankelijk maar ook veel drukker en ongeduriger van aard. Haar opvoeding vergt veel meer dan bij Finny en Guusje. Om te voorkomen dat ze samen met haar oma op pad zou gaan, hebben wij ze in het begin om beurten los gelaten, wat we nog regelmatig doen. Stien jaagt ook hoor, vooral op vogeltjes en konijnen. Godzijdank nog nooit een ree in het vizier gehad, want daar zal zij ook wel achter aan gaan denk ik.
Gek genoeg laat zij witte zwanen en ganzen voor wat ze zijn, ondanks dat hele velden er hier mee vol zitten.
Stien komt wel snel weer terug.
Zij vindt onze kleinkinderen het einde.
Die wonen sinds Sinterklaas bij ons in met hun papa en mama, wachtend op een nieuw huis. In het begin rende ze nog wel eens achter Lis (die twee schelen 2 weken) aan, maar dat doet ze al lang niet meer.