da was niks! En toen moest de baas, jawel ik dus, over het watertje heen om Pip te "bevrijden", komen er net op dat moment 2 bejaarden langs, hoofdschuddend guttegut wie bind zijn hondje daar nou aan de boom...je snapt het al, 
met rode wangen over het water gesprongen, Pip helemaal blij en toen weer verder wandelen alsof er niks gebeurd was 
Heeft me niet belet om de lange lijn te blijven gebruiken, want in 95 % van de situaties heeft het me al geholpen om Pip op tijd bij me te roepen en haar zo te leren dat ik degene ben naar wie ze toe moet en niet de vogels, bijtjes, blaadjes, honden enz. Met andere honden mag ze gaan als ik en de andere baas het erover eens zijn dat ze met elkaar kunnen samenspelen. Soms is het namelijk geen verhouding: kleine Pip met een grote dog of dikke labrador....alhoewel door snelheid en wendbaarheid is ze de grote honden wel meestal te snel af, sjiek wah!
Die tak stond zo'n drie meter van me af op een zeer steile helling. Ik ging daar echt niet naar beneden toe.
