smous = gezinshond

[loes]

De huidige smous is bedoeld als gezinshond en op die karaktereigenschappen probeert men dan ook in het TFP zoveel mogelijk te fokken. Maar wat zien jullie eigenlijk als de ideale smous? Geszinshond betekent nl ook vaak dat hij erg aan het gezin gehecht is, wat natuurlijk ook kan betekenen dat hij wat moeilijk(er) alleen kan blijven, graag overal bij is, niet overdreven zelfstandig is etc.
Hebben jullie smousjes de door jullie gewenste eigenschappen of .....

[Erna]

Ja hoor, Lies is het helemaal voor ons. Natuurlijk zou je sommige dingetjes wel eens anders willen zien. Geen hond is perfect, ook Lisa niet.

[Mary]

Of moeten we misschien andersom denken.
Eerst kijken wat smous nodig zou hebben en dan kijken of je hem dat ook
wilt/kunt geven.

[loes]

Wat is dan voor jullie een iets minder leuke eigenschap? Jij vindt het misschien helemaal geen punt, maar voor een ander kan het een groot minpunt zijn.
(natuurlijk wordt er verondersteld dat alles eruit te trainen is, maar ik ga gewoon uit van een hond, die een basisopvoeding/training heeft gehad)

[Erna]

Ja, je moet je wel verdiepen van te voren of je een hond in huis haalt waar wat (veel) mee gedaan moet worden. De ene hond heeft meer beweging-afleiding nodig dan de andere.
Zo zou ik zelf nooit aan een Border Collie beginnen, dat zijn werkhonden waar je erg veel mee moet doen. Doe je dat niet dan worden ze neurotisch, jij niet blij en de hond niet blij.

[loes]

Of moeten we misschien andersom denken.
Eerst kijken wat smous nodig zou hebben en dan kijken of je hem dat ook
wilt/kunt geven.

Ja Mary, misschien bedoel ik dat er ook mee.
Mij zit bijv. ook nog steeds dat hondje dwars dat genomen was om leuk mee te werken en toen dat niet mogelijk bleek aan een ander werd overgedaan. Een smous is in aanleg geen werkhond al kun je gelukkig met de meeste smousjes wel heel leuke dingen doen.

[Erna]

Lisa d'r karakter is fantastisch, zou geen punt weten waar het te verbeteren is.
Haar nadeel is dat ze bang is van onweer en vuurwerk, niet voor mezelf, maar ik vind dat zielig voor haar.
Ze waren donderdag avond tijdens de training ergens aan het jagen, klonk heel dicht bij. Ik vond het doodeng want Lisa wilde hem smeren. Moet er niet aan denken dat ze ergens bang en verdwaasd door het bos was gaan rennen in het donker. Dan vind ik haar niet zomaar terug.
Andere dingen die ik misschien anders had willen zien zijn mijn eigen schuld.
Ze kan bv niet ergens vast staan terwijl ik weg loop, dat gaat ze te keer.
Nu laat ik haar toch nooit ergens alleen achter, dus dat geeft niet. Ze gaat ook te keer als ik haar aan een paaltje zet tijdens de training als de baan wordt opgebouwd of afgebroken.

[Erna]

Ach ja Loes, dat is Jessy. Kan me er niets bij voorstellen dat je een hond daarom weg doet. Zou dat nooit kunnen. Maar de een is de ander niet, nu zit zij misschien voor haar op een beter plekje waar ze niet persé moet presteren.

[Mary]

Een punt wat wel belangrijk wordt gevonden is de vacht.
Dat je zogenaamd niet allergisch zou zijn vanwege de plukvacht.
Dat kan vies tegenvallen als het een zachte vacht is.
Het uiterlijk is ook nogal verschillend, dus kan ook erg tegenvallen.
Het doof en blind zijn wanneer er gejaagd moet worden, waarvoor
je toch wel heel erg stevig in je schoenen moet staan om dat er uit
te krijgen. Op papier lijkt dat best te doen, de werkelijkheid is anders.
Even alleen zijn wordt door de meesten echt niet goed aangepakt.
Blaffen, joelen en slopen komen daar achteraan.

[Erna]

Lisa kan heel goed alleen thuis, je zal haar niet horen en ze heeft nooit sloopgedrag vertoont. Buiten is anders, dat is ze niet gewend geweest vanaf pup.

[ewhuitema]

De ideale smous ziet er wat rommelig uit, niet te klein en niet te groot, is honkvast, keft niet, kan goed met kinderen overweg, is trouw aan het gezin, kan wel alleen maar niet te lang!
Volgens mij is het trouwens voor geen enkele hond leuk om hele dagen alleen te zijn. Ik weet dat niet iedereen het met me eens zal zijn, maar als je beide full-time werkt, vraag ik me af wat je met een hond moet...

Een voorbeeld:
Mijn alleenstaande schoonzus heeft een stabij, die hele dagen alleen in de bench zit. Onze dochters laten haar vaak even uit tussen de middag (we hebben een sleutel). De hond blaft veel, waar de buren, die wel de hele dag thuis zijn, dan weer last van hebben. Toch is de hond heel belangrijk voor mijn schoonzus, ook al vind ik dat hij een hondeleven heeft.

Ons hondje is nog maar 5 maanden maar voldoet toch al aan onze verwachtingen.
Ze kan onder de heg doorkruipen, of over het hekje springen, maar doet dit alleen als één van ons thuiskomt en ze is daarover heel enthousiast. Als wij thuis zijn gaat ze er (nog?) niet vandoor, ook al zou dat wel kunnen.

Wat wij erg grappig vinden is dat als ze los loopt en mijn man neemt een andere route dan ik, dan rent ze heen en weer van de één naar de ander en weet niet wat ze moet. Ze heeft het liefst het hele spul bijelkaar.

Ik zie een smous niet als een waakhond. Wat je ze verder kan leren, qua hondensport, dat moet je maar afwachten. Elke hond is weer anders.

Mijn vader had altijd een stabij, maar ze waren allemaal weer heel verschillend.
(net mensen)

[Mary]

Een voorbeeld:
Mijn alleenstaande schoonzus heeft een stabij, die hele dagen alleen in de bench zit. Onze dochters laten haar vaak even uit tussen de middag (we hebben een sleutel). De hond blaft veel, waar de buren, die wel de hele dag thuis zijn, dan weer last van hebben. Toch is de hond heel belangrijk voor mijn schoonzus, ook al vind ik dat hij een hondeleven heeft.

Dit is een heel mooi voorbeeld. Je schoonzus heeft wel gekeken wat ze zelf
wil, namelijk 's avonds niet alleen zitten, maar maakt het niet uit dat dit echt
geen bestaan is voor een hond. Met de buren is dus ook geen rekening gehouden.
Ook bij deze hond is het alleen laten niet rustig aangeleerd. Te snel, te lang
en voortdurend in de bench is afschuwelijk.

[marcel]

toen ik rex als pup in huis kreeg had ik hier ook mee te maken,toen was de vraag wat doe je als je ff naar de winkel ga of ff bij iemand op de koffie.mensen die ook een hond hadden vroeg ik hoe hun dat dan deden,en heb ik het opslot zo geleerd:deur dicht om het huis heen in de tuin door het raam kijken of hij iets aan doet in huis zo ja dan terug naar binnen en dan met de woorden foei en zo brijde ik het verder uit 5 min later 10 min weg en zo kon ik opeens 30 min weg zoder dat hij niets in huis deet.ik had geen bens in huis,na verloop van tijd was rex een beste oppasser en kon rustig een paar uur weg en toen ik weer thuis was lach meneer netjes bij de kachel.heb er nooit probelmen mee gehad geen geblaf wel wat gepiep in het begin.
gr

[Jeanette]

De ideale smous ziet er wat rommelig uit, niet te klein en niet te groot, is honkvast, keft niet, kan goed met kinderen overweg, is trouw aan het gezin, kan wel alleen maar niet te lang!

En bovendien vriendelijk naar anderen...hond en mens. Al heb je daar natuurlijk ook verschil in.
Wij vielen vooral op het vriendelijke karakter. Daarnaast was ook het ongedwongen uiterlijk precies wat bij ons paste. Wij vinden dat een smous eruit ziet, zoals een kind een hond zou tekenen.
En het is zeker een gezinshond.
Bijna alle smouzen liggen/zijn altijd bij je in de buurt volgens mij.
In de keuken bezig...daar ligt Stapper, buiten bezig...ja hoor, daar is ie weer. Op de bank...het liefst erbij. Als we 's morgens wakker worden...ligt hij tussen ons in. Wij heben het vaak niet eens door en stappen gewoon over hem heen.

[karin73]

Goed op te voeden, vriendelijk, niet agressief naar mensen en andere dieren.
Gezellig, trouw, prettig van formaat, het "wilde" uiterlijk en een tikkie ondeugend.

[loes]

Dat van de één naar de ander hollen doen onze smouzen ook en is heel opvallend als we bijv. in Kijkduin wandelen, maar dat gaat beslist niet voor alle hondjes op.
Fija heeft wel een soms wat lastige gewoonte, ze blaft naar met name grote honden, maar niet altijd en soms tegen haar grootste vrienden waar ze veel mee speelt. Er is niet echt peil op te trekken. De ene keer reageert ze ook wel als ze iets in het trappenhuis hoort en de andere keer weer niet, overigens blaft ze dan niet, maar grommelt. Ze blaft ook tegen bezoek, zelfs heel goede bekenden of zoon Yuri en is dan niet met 1 commando te stoppen. Moet dus uiteraard aan gewerkt worden, maar het is wel een eigenschap die geen van onze andere smouzen ooit had.
Maar verder zijn het inderdaad echte gezinshonden, die zich heel makkelijk aanpassen.

[Alma]

ja hoor, alle eigenschappen leuk of niet leuk zijn genoemd
Ik ben het er mee eens.

Onze 'oude' hondjes blaften zoveel samen, voor de krant, voor een poes, voor de deurbel voor kinderen die langskwamen, daar werd je weleens gek van.
Mijn ma zei van de week nog tegen mij, dat had ik toch echt beter moeten weten die regels die jullie nu leren op cursus, ze ziet aan Boester dat het ook anders kan.
Maar ook ik hou van zo'n rommelig hoofd van een smous en die kleine kraaloogjes en het tikkende staartje op de grond, vol verwachting naar je kijkend: wat is er baas, wat gaan we doen??


groetjes, Alma