Reu uitzoeken.

[Mary]

Maar ook als ze wel al op de rits zijn geweest zijn de meesten nog niet
volwassen. Dan kan er nog van alles tevoorschijn komen.

[Erna]

Ben ik met je eens, toch staan de reuen al heel jong op de foklijst.

[Martine]

Voor Bobbie werd ik al binnen een week na de rits-dag gebeld.
Ik was erg verbaasd, zo jong al, maar stiekum ook wel een beetje vereerd hoor! Het was Fredie, maar Bobbie had toen (gelukkig?!?) een piemelontsteking, dus het leek me niet zo handig voor de teef. Ik had een prima excuus en ben er toen over gaan nadenken en heb besloten dat ik tot na de zomer wilde wachten. Toen was hij bijna 2. Ik denk dat ik in totaal een stuk of 6 dekverzoeken heb gehad.

groet, Martine

[Erna]

Ik kreeg na de ritsdag ook te horen dat Lisa goed gekeurd was om een nestje te krijgen, maar als teveneigenaar kan je het dektijdstip toch makkelijker bepalen.
Bij een reu moet je het afwachten. De een wordt zes keer gevraagd en de ander helemaal niet.

[Jeanette]

Sam was nog geen jaar toen hij voor het eerst mocht dekken.
Maar in '89 RITS-ten ze nog niet.
Mevr. Barkman had hem wel bekeken vóór die tijd.

[Charlotte]

Met de dekadviezen voor Guusje heb ik inmiddels geen goede ervaringen opgedaan.
Twee jaar geleden bleef er van de 5 reuen maar 1 over die beschikbaar was.
De een was ziek, de ander gecastreerd (waar de club niet van op de hoogte was dus!), nummer drie werd al snel voor de 2e keer gebruikt en nummer 1 op de lijst, daarvan was de bazin psychisch niet in orde. De reu die overbleef woonde in de buurt van Zaltbommel, maar omdat ik graag een reserve knul had, had ik Fredie om nog een andere gevraagd. Dat werd toen Boris Doetje uit Horst, en hij werd de vader van Guusjes 1e nest.
Deze keer was het al niet veel anders. Nummer 1 was Jules, die helaas afviel vanwege zijn zaad, nummer 2 Samson, resultaat bekent, nummer 3 in Valkenburg was zonder medeweten van de club zijn ballen ontnomen, nummer 4 in Didam werd niet ingezet vanwege het feit dat zijn voorganger destijds na een dekking achter een loopse teef aan de weg over rende, en verongelukte. Bleef alleen nog Borisje jr. in Tegelen over, maar die is van september 1 jaar, en vonden wij veel te jong. Daarbij vertoeven zijn baasjes in de kerstperiode in het buitenland.

Bij Finny waren de ervaringen anders, want wij hadden zelf Storm (Sven)) van Doirne voorgesteld, en dat was goed. Toen hij er vervolgens niets van bakte, konden we de dag erna naar een reu in Eindhoven die bovenaan de lijst stond. Deze Duco dekte Finny vlotjes.
Bij haar tweede nest wilden we toch nog eens Sven proberen(eerste kerstdag 2001!), maar met de voorgeschiedenis regelden wij direkt een reserve reu (ene Herrie uit Helmond). Mocht het niet lukken, konden we naar 12.00 uur direkt van Deurne doorrijden naar Helmond. De dekpogingen van Sven lukte uiteindelijk letterlijk en figuurlijk om vijf minuten vóór 12! Waaruit o.a. Guusjes moeder geboren werd.

Het lijkt mij een goed plan om reuen die in aanmerking komen voor het terugfokprogramma eerst na te trekken, voor ze op een lijst geplaatst worden.
Of een lijst eerder aan een teven eigenaar toesturen, die dan zelf alle eigenaren kunnen benaderen, en niet zoals wij, als de nood hoog is, alsnog Fredie moeten inschakelen voor een andere partner.

[loes]

Ben het 100% met je eens, Charlotte. Ook ik ben beide keren in arre moede naar reservereuen uitgeweken. Bovendien is het ook prettig als de reu-eigenaren weten dat ze gebeld kunnen worden. Hoewel ik niet echt onaardig te woord werd gestaan, word je in feite toch om een x-reden afgepoeierd en de één kan daar beter tegen dan de ander. Bovendien kan ik me ook voorstellen, dat dan sommige teven-eigenaren makkelijk denken: nou dan niet....
Ik kan me niet indenken, dat dat alleen ons is overkomen, dus vraag ik me ook af hoe de anderen daarop gereageerd hebben en of ze hun ongenoegen naar het Terugfokprogramma toe geuit hebben.
Misschien moet je het eens officieel bij het Commissie van het Terugfokprogramma aankaarten?

[Erna]

Zoals jullie weten had ik de deklijst vóór dat Lisa loops werd aangevraagd. Had hem al een maand in huis voor Lisa gedekt werd. Het ging er mij om dat ik de reu gezien had vóór de dekking. Ik had dus meer tijd om afspraken te maken. Uit onervarenheid heb ik toen alleen met de baas van Dop een afspraak gemaakt. Als ik het verslag van Charlotte lees heb ik erg geboft dat het met Dop is gelukt.
Wat me wel opviel in de lijst van Lisa dat er een reu tussen stond die inmiddels een andere eigenaar had. Fredie wist niet of de nieuwe baas ook aan het fokprogramma wilde meewerken. Ik moest die mensen zelf maar even bellen. Die hond viel voor mij af, daar had ik geen zin in. Ik vind dat de mensen die de lijsten maken ook moeten weten hoe de vork in de steel zit bij een dekreu of fokteef. Het is natuurlijk andere koek als de eigenaar veranderingen niet doorgeeft.

[Mary]

Nadat Pim op de ritsdag was goedgekeurd voor het fokprogramma, waarvan
ik trouwens nooit iets gezien heb, had ik helemaal geen idee wanneer hij op
een lijst zou kunnen komen als dekreu. Wanneer een hond daar ook weer
afgehaald wordt weet ik ook niet. Toen hij deze zomer weer opnieuw werd
toegevoegd heb ik wel een uitgebreid gesprek gehad met Fredie. Toen was ik
dus wel goed op de hoogte.

[Martine]

Als reueigenaar had ik het ook wel fijn gevonden als ik was gewaarschuwd dat Bobbie's naam op deklijsten stond. Dan was ik beter voorbereid geweest op de telefoontjes. Tegenwoordig moet dit toch makkelijk kunnen sinds e-mail bestaat. Gewoon een standaard briefje rondsturen...
Aan de andere kant; misschien zou Bobbie wel nooit worden uitgekozen en dan zat ik daar aan te wachten bij de telefoon...
Maar wij zijn een keer of 6 gebeld, en elke keer kwam het toch redelijk onverwachts. De eerste keer was ik zo overdonderd dat ik direct ja had gezegd, terwijl ik me later pas realiseerde dat Bobbie door zijn piemelontsteking beter niet nu kon dekken en ik dus weer terug belde om het weer af te zeggen. In februari vond ik hem ook te jong en toen heb ik aangegeven dat ik pas vanaf medio augustus wilde meewerken.
Maar ik geloof toch dat ik inderdaad liever van te voren op de hoogte was geweest.
Dat had misschien zelfs wel veel teleurstellingen voor teven-eigenaars kunnen voorkomen...

groet, Martine

[loes]

Eén van de overwegingen om geen bericht te sturen ken ik: sommige reu-eigenaren zijn op hun ... getrapt als hun kanjer niet wordt uitgekozen, zeker als het een paar keer gebeurt.
Erna, jullie hebben met de keuze van Lisa zeker mazzel gehad. Overigens is het wel zo dat als je langer van tevoren een reuenlijst opvraagt er ongewild veranderingen kunnen zijn . Reu inmiddels 2x gebruikt, net gecastreerd, vanwege iets erfelijks in de lijn niet meer inzetbaar, ziek, dood, noem maar op.
Dat het bestand van geschikte reuen vrij klein is, blijkt wel uit het feit, dat een jonge reu vaak vrij snel achter elkaar een nest verwekt en nu zelfs de 3x-regel in het leven is geroepen.
Maar ik ben het met jullie eens dat een mailtje/telefoontje vooraf vanuit het Terugfokprogramma veel frustratie zou uitsluiten. De info of er iets met een bepaalde reu aan de hand is moet niet van de teven-eigenaren komen, maar van het Terugfokprogramma.

[Erna]

Loes ik had met de eigenaar van Dop afgesproken dat Dop één dekking voor Lisa zou "bewaren", en ja, heel blij dat het met Dop goed is gegaan.

[loes]

Met de eerste keuze is dat te doen natuurlijk, maar als je omdat het niet lukt dan naar de rest van de lijst moet, kunnen al die andere zaken aan de orde komen. Het is natuurlijk niet helemaal te voorkomen dat het bijvoorbeeld toch niet schikt als je bij 1 van de reuen van de lijst op een bepaalde dag langs wil/moet, maar er zouden toch heel wat missers vermeden worden.
Zeker omdat toch veel mensen graag een reu in beetje in de buurt hebben en dan wordt de keus nog beperkter.

[Erna]

Loes het is best lastig allemaal. Als ik de berichten zo lees is het een wonder dat er nog zo veel nestje zijn geboren de laatste tijd.
Maar van de missers worden wij natuurlijk niet altijd op de hoogte gebracht, en die zullen er ook genoeg zijn denk ik.

[loes]

Voor de dekkingen die ik voor het blad opgeef zijn meestal veel meer dekadviezen afgegeven, soms wordt er helemaal van af gezien (maar dat één van boven genoemde redenen dan regelmatig de oorzaak is, is niet ondenkbaar); het lukt niet (kunnen ook vele redenen voor zijn zoals te vroeg, te laat, slome of jonge onervaren reu) en bij een wel gelukte dekking zit ook wel al eens slipmating en dat geeft vrijwel nooit resultaat, maar het kan wel, dus er kan dan geen 2e reu bezocht worden of zoals bij Jules en Jutter of ook de teef kan onvruchtbaar zijn.
Op het laatste blad met 25 namen van teefjes (dus dekadviezen) vanaf juni staan 10 "missers" en is de laatste nog niet geboren..... Hoewel ik wel het idee heb dat het er dit keer extreem veel waren, maar dat zou ik na moeten kijken, maar toch

[Erna]

Dat is erg veel Loes, 40% missers. Ik weet niet of dat de gebruikelijke uitkomst is. Als dat zo is zou er misschien een enquête uit kunnen gaan wat de reden is dat zo veel dekkingen niet zijn doorgegaan.

[Jeanette]

Mmmm goed plan

[Charlotte]

Dat lijkt mij een goed onderwerp om eens in het clubblad te plaatsen.

[loes]

Dit laatste halfjaar was beslist extreem, want elk jaar geeft de Stichting Terugfokprogramma het overzicht van het jaar daarvoor in het 1e nummer van het blad en het overzicht van 2007 vermeldt 28 adviezen en 20 dekkingen.

[Maria]

Ook bij andere rassen lukken veel dekkingen niet door de al door Loes genoemde redenen. Het zijn nu eenmaal geen machientjes. Maar de aanhouder wint altijd. Lukt het niet de geplande tijd, dan maar de loopsheid daarna benutten. Er wordt ook nogal eens vergeten, dat teven wel degelijk een voorkeur of afkeur hebben voor een bepaalde reu. Een reu met zeer dominante baasjes, of met nog een andere dominante hond in huis, komt moeilijk tot doortastend dekken. Ik vind dat je daar maar gewoon luchtigjes over moet doen, want anders raak je zwaar gefrustreerd en dat is jammer.