Om 9 uur vanochtend stonden we bij Boef en zijn baas voor de deur.
Indy was heel enthousiast en rende voor Boef de tuin in.
Gelukkig was het net droog, het regende flink toen we opstonden.
De sneeuwklokjes hadden het zwaar te verduren. Indy liet Boef heel wat metertjes trekken. Boef was onverstoorbaar en wachtte zijn moment af.
Na 10 minuten had hij haar zover dat ze ging staan en hem toeliet.
Ik hield haar wel even vast, want ze jankte flink.
Toen ze eenmaal gekoppeld waren, zijn we er bij gaan zitten. Pootje van Boef over de rug van Indy geholpen en toen was er koffie, terwijl we de honden een beetje steunden. Ze bleven netjes staan. Ik voelde de buik van Indy samentrekken.
Een goed teken.
Na een kwartier liet Indy Boef gaan.
Ik heb haar in de bench in de auto gezet, en toen kwam Boef nog even gezellig bij mij op schoot in de keuken.Wat een schat van een hond is die Boef.
Al met al een prima dekking, ik ben een tevreden mens.
De foto`s zijn al onderweg naar Loes.
Over een maand de echo, en dan zien we wat het resultaat is.