Wandelavonturen.

[Jeanette]

Dat is helemaal geweldig !!!
Een afgezet stuk...super. Ik kan me voorstellen dat ze daar blij mee is.
Is het ook een beetje redelijk van formaat??

[Renate]

Een behoorlijk stuk: 21 hectare, totaal omheind. Het is een voormalig terrein van Defensie. Het is tijdelijk, want er zit een bestemmingsplan op. Het tijdelijke is jammer, maar voorlopig kunnen alle hondjes genieten van vrijheid.

[Erna]

Vandaag met Lisa naar het Erkemederstrand. In febr. lopen we daar met haar pups.

[Jeanette]

Heerlijk lopen daar.
Dat wordt een feestje met de RITS.

[Erna]

Heerlijk lopen daar.
Dat wordt een feestje met de RITS.

Denk ik ook. Het andere nestje van Dop zal er ook zijn, en Jutte met haar kroost.

[Ariënne]

Kun je daar nou ook echt lang/ver lopen, Erna?
Die keer dat ik er was, heb ik maar kort gewandeld.

[Erna]

Kun je daar nou ook echt lang/ver lopen, Erna?
Die keer dat ik er was, heb ik maar kort gewandeld.

Niet zo heel ver Ariënne, want op een gegeven moment mogen de honden niet meer los lopen, einde losloopgebied. Het is er wel leuk om te wandelen en wij wonen er niet zo heel erg ver vandaan. Dacht voor Lisa leuk langs, en misschien in het water. Nou nee, zij heeft de hele wandeling in de bosjes gezeten, op bezoek bij de konijnen. Heb ook maar een paar foto's kunen maken.
Het is totaal niet te vergelijken met wat voor ruimte jullie om je heen hebt. Wat dat betreft is het hier toch een beetje behelpen.

[Ariënne]

Is het bosgebied bij jullie in de buurt dan ook niet zo groot?

[Erna]

Is het bosgebied bij jullie in de buurt dan ook niet zo groot?

Nee, daar loop je zo doorheen. Met een uurtje ben je rond.
We hebben hier wel veel bos hoor, alleen mogen de honden op de meeste plaatsen niet komen. En in het grootste gedeelte van het natuurgebied hier om de hoek mag niemand komen. (Tussen Almere en Lelystad)
We lopen ook wel eens rond Harderwijk, daar kan je uren lopen als je dat zou willen.
Of bij Hilversum in de buurt.

[Erna]

Vandaag (zondag) had KC Pampus een snerttocht georganiseerd. Het was mooi weer en er waren erg veel mensen met honden. We hebben bijna twee uur gewandeld en een groot deel (eerste stuk) konden de honden los. Lisa heeft de afstand heel wat keren afgelegd. Het maakte niet uit of de honden groot of klein waren, ze rende met alle honden mee tot verbazing van sommige mensen omdat hun hond zowat op hun hielen trapte tijdens de wandeling.
Haar maatje was toch wel een grote zwarte hond, zij hebben samen heel wat met een kleine boomstam lopen sjouwen. Ach, en dan denkt Lisa dat ze net zo sterk is.
Na afloop was er heerlijke erwtensoep en roggebrood met katenspek in de kantine.

[Jeanette]

Nou, jullie hebben genoten
Wat leuk, dat Lisa zo heerlijk met andere honden kan spelen.

[Erna]

Vanochtend in het bos een stukje opgelopen met iemand die een Cane Corso van 1.5 jaar bij zich had. Wat een mooie en lieve, maar voor mij veel te grote hond.
Lisa kon het goed met haar vinden en ze gingen leuk samen op. Lisa onder haar door, over haar heen, haakse bochten. Afijn, lobbes had vaak het nakijken.
Tot ze bij een boom kwamen waar er een tak zo'n meter boven de grond hing. Lisa springt, heeft de tak aan het uiteinde vast en Lobbes gaat helpen trekken. Boom geeft niet mee natuurlijk, maar de tak veert wel lekker heen en weer. Zeg maar een soort trekspelletje, maar dan anders. Stuk van de tak afgebroken, geeft niet hoor, Lisa springt gewoon een stukje hoger om hem weer te pakken.
Het hoort natuurlijk niet, is toch een vorm van vernieling Maar ze zijn zo bezig in het bos met snoeien dat die ene tak er ook wel bij, of moet ik zeggen er af kan.
Het was in ieder geval erg leuk om te zien hoe zo'n kleine en grote hond samen werkte.
Helaas zonder fototoestel op pad.

[Renate]

Ach dit is 'natuurlijk' vernielen. In ieder geval niet de vernielzucht die je in de vele kapotgeslagen bushokjes tegenkomt.

Het zal een leuk gezicht geweest zijn, die 2. Jammer dat je je camera niet bij je had Erna. Je maakt altijd zulke mooie foto's.

[Jeanette]

Ze zijn hier aan het zagen in het bos en nemen dan vaak heel wat takken en boompjes mee in hun val of rijden ze stuk....en het kan best anders!!!
Dus over die ene tak zou ik me maar niet druk maken

Wat leuk, zo'n vrolijke vriendelijke reus.
Lisa had hem om haar pootje gewonden

[Charlotte]

Jullie hebben in ieder geval plezier gehad.
Niet malen over die ene tak.

[Mary]

Ik ben van plan een aantal keren naar het hertenkampje te fietsen. Je mag hier binnen het hek, mits de hond aangelijnd is en niet blaft naar de herten.

De eerste keer/keren neem ik Phoebe aan de korte riem mee om kennis te maken met de herten. Ik laat haar kennis maken, uitgebreid snuffelen en eis na een tijdje haar aandacht op door tegen haar te praten en haar te prijzen voor haar gedrag. Ik beloon haar ook regelmatig met een lekker brokje.

Na een paar bezoekjes gaat ze mee aan de lange lijn en neem ik een speeltje mee. Ik ga met haar spelen bij de herten. Ik zorg ervoor dat ik 'interessanter' ben dan de herten. Als dat goed gaat, ga ik minder mijn best doen. Zodra ze aandacht krijgt voor de herten gebruik ik een commando waardoor ik de aandacht weer krijg. Ik beloon haar daarvoor met een brokje.

Ik heb geen idee of dit pedagogisch verantwoord is, maar tegen het jagen op konijnen heeft het erg goed gewerkt. Nadat Phoebe een (ziek?) konijn heeft gevangen, had ze de smaak te pakken. Ik had steeds het nakijken en ik ging daar behoorlijk van balen. De konijnenjacht heb ik Phoebe ook op deze manier afgeleerd beginnend op de kinderboerderij.
Het verschil met konijnen is dat we herten maar af en toe tegen komen, terwijl we 'struikelen' over de konijnen. Dit was onze eerste confrontatie met een hert. Voorheen zag ik ze altijd ver weg in een weiland staan en dan luisterde Phoebe goed naar het commando om op het pad te blijven. Het stikt hier van de konijnen, dus elke dag wordt er geoefend in het niet jagen op konijnen. Voor eenden geldt dat ook. Phoebe vond het heerlijk om ze op te jagen, maar nu kan ze er netjes
langs lopen.
Om hetzelfde bij de herten te bereiken zal ik regelmatig met Phoebe naar het hertenkampje moeten blijven gaan, denk ik. En dan is het nog maar de vraag of het werkt als we er 1 in het wild tegenkomen.

Ik denk wel dat de niet-jagen-op-konijnen-training ervoor gezorgd heeft dat ze zo snel bij me terug was. Ze weet, denk ik, best dat het niet de bedoeling is.

Ik denk dat dit het stukje is wat wordt gezocht.

[Renate]

Ik heb gisteravond ook nog zitten zoeken. Ik had het onder 'jagen' gezocht. Ik wist het niet meer.

Te veel berichtjes schreven

[sammydesmous]

Dat zijn inderdaad goede tips zoals Renate het gedaan heeft met de konijnen en herten. Ik ga ook iedere dag bij de geiten en schapen langs en leidt Wieske-Sammy af. Ik laat haar dan ook zitten. En geef iets lekkers. Maar in huis is het net iets lastiger daar zijn ze alle twee bang voor elkaar. Maar het zal wel goed komen. Zojuist heb ik Jari weer van boven gehaald terwijl Wieske-Sammy slaapt. Jari heeft weer bij de mand gekeken. En na wat onrustig rondgelopen te hebben is Jari nu op een stoel gaan liggen.

Groetjes
José en een likje van Wieske-Sammy en een kopje van Jari

[Charlotte]

In Luxemburg hebben we uiteraard diverse prachtige wandelingen gemaakt.
Wij liepen door een gebied met veel rotsen. Marijn ging op een gegeven moment ergens linksaf om een kijkje te nemen en Guusje ging met hem mee, terwijl wij doorliepen.
Marijn kwam terug, maar Guusje nog niet. Maar even roepen dan.
Ze kwam al snel, maar nam een kortere weg; daar stond madame, zo'n 3 meter boven, ons op een rots. Zij wilde springen :shock2: ; wij riepen vanalles en nogwat maar dat hielp niet. Doordat de steen schuin afliep kon Guusje ook niet meer stoppen en viel zij dat hele stuk omlaag. . Gelukkig was de grond op dat stukje redelijk zacht en kwam ze op haar zij terecht. Even ging er vanalles door me heen, gebroken dit, gebroken dat...., maar niks van dit alles. Zij stond op, schudde zich eventjes uit en liep verder of er niks was gebeurd.
Peter en ik niet, wij hadden de eerste km. nog behoorlijk de bibbers in de benen.

[Ariënne]

Ja, daar denk je als Hollander dan niet bij na, hè. Schrikken dus! Gelukkig liep dat goed af.